Meeting the Wolf / 逢狼时刻 โดย 吕天逸

//สปอยล์กรี๊ดวี๊ดแหลกกกก //

มาค่ะ ขอเชิญมาบาปด้วยกัน นักเรียนกินครูนะคะ แต่ว่าเป็นกึ่งๆ โลกปีศาจค่ะ 

อ่านเพราะเป็นคนเขียน "ตกลงนายชอบฉันใช่ไหม" แล้วก็อยากจะบอกว่าเป็นอารมณ์เดียวกันเลยยย ชอบมากอีกเรื่องง 

Bai Ruan อาจารย์มัธยมหนุ่มกำลังมีความเครียดครั้งยิ่งใหญ่ในชีวิตอยู่ เพราะ Lang Jingfeng นักเรียนที่เพิ่งมาใหม่เป็นปี-ศาจ-หมา-ป่าาา!!! แถมด้วยความที่ไม่รู้ว่าตัวเองต้องเก็บงำไอร่างปีศาจหมาป่าของตัวเองก็ปล่อยกระจายออกมาพุ่งกระแทกใส่อาจารย์เต็มๆ เสียด้วยย เจอหน้านักเรียนใหม่ครั้งแรก อาจารย์ Bai Ruan ผู้มีร่างจริงเป็นปีศาจกระต่ายขาวที่ตอนเด็กๆ เคยถูกหมาป่ากัดก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเสียแล้ว แล้วอย่างนี้จะไปสอนนักเรียนได้อย่างไร? รวบรวมความกล้าครั้งแล้วครั้งเล่าก็ยังสติกระเจิงอยู่ดี 

ซึ่งน้องหมาป่าก็ถูกใจอาจารย์ตัวเองตั้งแต่ถูกครูคนอื่นลากไปดุในห้องพักครู แล้วทิ้งให้นั่งทำการบ้านที่โต๊ะ Bai Ruan แล้ว ด้วยความที่โต๊ะอยู่ในสุด หมาป่าน้อยนั่งเรียนการบ้านข้างนอก และคุณครูกระต่ายนั่งอยู่ข้างใน ทำอย่างไรก็หนีออกมาไม่ได้ ซ้ำร้ายครูคนอื่นก็ออกไปสอนกันหมด กลิ่นไอหมาป่าทำให้กลัวสุดชีวิตจนแทบจะเอาตัวเองซุกเข้าไปกับฮีตเตอร์หลบลูกหมาป่าตรงหน้า จนในที่สุดก็ร้องไห้น้ำตาหยดแปะๆ แต่ลูกหมาป่าที่อยู่ในสังคมมนุษย์ไม่รู้เรื่องเข้าใจไปว่า ครูกลัวตัวเองที่ทีข่าวลือชกต่อยมาก่อนย้ายโรงเรียน ทำให้ดูน่ารักน่าเอ็นดูตามสเปคในสายตา Lang Jingfeng ขึ้นมาเต็มที่

แต่ถึงแม้จะกลัว จิตวิญญาณพ่อพิมพ์ของคุณครูกระต่ายก็ยังมีอยู่ โดยเฉพาะเมื่อเห็นว่าลูกศิษย์หมาป่าของตัวเองมีไอชั่วร้ายที่เกิดจากการทำไม่ดีเยอะๆ ก็อยากจะช่วยแก้ไข เพราะกลัว Lang Jingfeng จะถูกฟ้าผ่าลงโทษ ก็เลยตะล่อมเนียนๆ บอกคุณลูกศิษย์ว่าต้องไปทำกิจกรรมอาสาสมัครที่นักเรียนคนอื่นทำไปแล้วนะ ตัวเองในฐานะครูประจำชั้นจะคอยดูแลเอง มีตั้งแต่ไปให้อาหารนกบนภูเขาบ้าง เล่นกับเด็กๆ ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าบ้าง และเพราะตัว Bai Ruan กลัว-กลัว-และกลัวหมาป่ามาก ก็ไม่กล้ามองหน้า Lang Jingfeng เยอะ ทั้งหลบตาไม่กล้าสู้หน้า ทั้งหน้าแดง น้องหมาป่าก็เข้าใจผิดคิดไปว่าคุณอาจารย์ชอบตัวเอง แถมมองว่ากิจกรรมทั้งหลายที่ลากไปทำก็เพื่อหาข้ออ้างอยู่ด้วยกันต่างหาก  

กับอีกอย่างเพราะลูกหมาป่า ความรู้ทางวิชาการต่ำเรี่ยดิน ที่ไม่ยอมส่งการบ้านเป็นเพราะทำไม่ได้ เรียนไม่รู้เรื่อง คุณครูก็เลยต้องหาทางรับผิดชอบ ทั้งเรื่องนี้เรื่องนั้นก็เลยทำให้ต้องดูแลลูกหมาป่ามากขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งหมาป่า Lang Jingfeng ก็ใส่ฟิลเตอร์ไปสุดกู่แล้วว่าครูชอบตัวเองแต่ว่าไม่กล้าส่งสัญญาณเยอะ เพราะติดว่าตัวเองอยู่ในฐานะครู ..... จนในที่สุดก็อดใจไม่ไหว แอบจูบ Bai Ruan ไปนั่นแหละ ที่คุณครูที่น่าสงสาร (หรือไม่ก็นักเรียนที่น่าสงสารดี?) ไม่ได้คิดเรื่องเชิงชู้สาวใดๆ เพราะมัวแต่กรีดร้องในหัวว่าถูกหมาป่ากัดปากกกก!!! ความกลัวตอนเด็กๆ มาเต็มที่จนกลายร่างเป็นกระต่ายขนาดเท่าฝ่ามือไป ทำให้ความแตกถูก Lang Jingfeng รู้ว่าตัวครูเป็นปีศาจกระต่าย .... และก็ตามมาด้วยการที่น้องหมาน้อยตั้งใจที่จะเรียนวิธีคุมพลังในร่างตัวเองให้ได้ เพื่อไม่ให้คุณครูที่รักกลัวอีกต่อไป กับตั้งใจเรียนเพื่อที่จะกลับมาเป็นอาจารย์พละอยู่ด้วยกันที่โรงเรียนได้ (?)

.......

ความบังคับลูกหมาป่าเรียนของคุณครูกระต่ายที่ทุ่มเทสุดตัวไม่มีขอบเขตจริงๆ ไม่ว่าจะทำอะไร Bai Ruan ก็จะให้ Lang Jingfeng  อ่านหนังสือทำแบบฝึกหัด จนมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เจ้าตัวอดไม่ได้ เอ่ยปากถามว่า ถ้าอยู่วันสิ้นโลกก็จะให้ใส่ชุดไบโอสูทท่ามกลางซากอารยธรรมแล้วให้นั่งเรียนหนังสือพร้อมกับรังสีนิวเคลียร์ใช่ไหม ซึ่งคุณครูก็ไม่ยอมน้อยหน้า ถามกลับว่าประเด็นสำคัญคือตอนนั้นยังมีมหาวิทยาลัยอยู่ไหม ระบบสอบเข้ามหาวิทยาลัยยังมีหรือเปล่า

กับความขำอีกตอนนึงที่มีปีศาจหลุดออกมา แล้วเพราะเป็นปีศาจที่ใช้ความกลัวในใจออกมาทำให้คนกลัวเพื่อดูดกลืนความกลัวและพลังงานด้านลบ ก็เลยทำให้เกิดผีออกมา พอสู้กันก็มีฉากเลือดท่วม ถึงกระต่ายไม่กลัวผี แต่ว่าสัตว์กินพืชกลัวเลือดสาด ตัว Bai Ruan ก็เลยท่องบอกตัวเองเป็นระยะๆ ว่าผีไม่กินกระต่าย... ผีไม่กินกระต่าย... ผีไม่กินกระต่าย... เพื่อให้ตัวเองสบายใจ

เอาจริงเรื่องนี้เป็นแบบเดียวกับ "ตกลงนายชอบฉันใช่ไหม" ทุกอย่าง ทั้งความเข้าใจผิดของพระเอกที่คิดว่าอีกฝ่ายชอบตัวเองก่อน แต่ว่าเพราะความเข้าใจผิดและการรุกหนักแบบใส่ใจก็ทำให้ได้รักความรู้สึกดีตอบกลับจากตัวเอกด้วยเหมือนกัน กับทั้งลักษณะนิสัยหลายอย่างของทั้งตัวเอกและพระเอก 

ชอบการรุกหนักแต่ว่าใส่ใจอย่างหนึ่งก็คือ พอรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นกระต่ายและใกล้จะถึงวันเกิดก็ทำเค้กผัก โดยที่เอาผักหลากชนิดในสวนที่บ้านมาเรียงมาเป็นชั้นๆ แบ่งประเภทอย่างตั้งใจ และเอาดอกแดนดี้ไลอ้อน 27 ดอกเท่าอายุ Bai Ruan มาให้เป่า ซึ่งนี่ก็เป็นหนึ่งในสาเหตุที่ทำให้คุณครูกระต่ายตกหลุมรักอีกฝ่ายกลับไปเหมือนกัน 

และหลายตอนก็น่ารักกว่าที่คิดเยอะมาก ในตอนพิเศษมีตอนที่ Lang Jingfeng แปลงร่างเป็นหมาป่าแล้วให้ Bai Ruan ในร่างกระต่ายนั่งบนหัวตัวเองก่อนจะพาวิ่งเที่ยวเล่นบนเขา แล้วพอลูกหมาป่าหอนตอนวิ่ง กระต่ายก็ลืมตัวส่งเสียงตามไป ก่อนที่จะรู้ตัวว่าวันนี้ไม่กลัวหมาป่าเหมือนที่เคยกลัวตอนเด็กๆ แล้ว 

กับพออยู่ด้วยกัน Bai Ruan ไม่ชอบอากาศหนาว ไม่อยากไปไหน Lang Jingfeng ก็เลยให้แปลงร่างกลับเป็นกระต่ายแล้วอุ้มซุกไว้ในเสื้อพาไปกินปิ้งย่างด้วยกัน เพราะจากที่เมื่อก่อนไม่เคยกินอาหารมนุษย์กินแต่หญ้าอัลฟาฟ่า ผักกาด แล้วมาคบกัน Bai Ruan ก็ค้นพบว่าผักปิ้งย่างก็อร่อยเหมือนกัน ชานมรสชีสก็อร่อยดี พอนั่งลง ตัวหมาป่าก็ขีดสั่งให้แบบรู้ใจแล้วถามว่ากินอะไรอีกไหม ประคองเปิดชาให้กิน ทั้งโอ๋ทั้งตามใจ จนคนผ่านไปมาคิดว่าเลี้ยงกระต่ายต้องโอ๋ขนาดนี้เลยเหรอ

อีกตอนตอนที่ถูกกระต่ายพาไปเล่นกับเด็กๆ ที่สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า ทำอย่างไรเด็กก็ไม่สนใจตัวเอง Lang Jingfeng ก็เลยบอกว่าพี่ชายจะเล่นกลนะ แล้วแปลงร่างเป็นหมาป่ากลับเฉพาะส่วนหูให้เด็กๆ จับ กลายเป็นที่ติดอกติดใจและเป็นที่รักของทุกคนทันที

กับการแก้ปัญหาความรักระหว่างครูกับนักเรียนก็ราบรื่นกว่าที่คิด เรื่องนี้อ่านสบายและฟลัฟมาก เพราะพอเรียนจบ ลูกหมาป่าที่กลัวว่ากระต่ายที่รักกลัวจะเสียชื่อเสียงก็สร้างเรื่องบอกแม่ว่าหลงรักครู ด้วยความที่ผ่านมา ครู Bai ช่วยให้ลูกตัวเองกลับไป ความรู้สึกของคุณแม่ก็ยิ่งดี แถมพอรู้ว่าคุณครูก็เป็นปีศาจเหมือนกัน ไม่มีปัญหาเรื่องอายุขัยที่แตกต่างกัน ก็พร้อมจะจับครูห่อให้ลูกชายตัวเองอีกต่างหาก ถึงขั้นช่วยคิดช่วยวางแผนสร้างโอกาสให้ลูกชายตัวเอง ทำมันทุกรูปแบบ แถมยังพยายามแนะนำครูกระต่ายให้รู้จักกับแวดวงปีศาจสัตว์อื่นๆ ในสังคมมนุษย์ด้วย ... กับเพราะ Bai Ruan เป็นปีศาจสัตว์กินพืชที่มีอยู่น้อยมากท่ามกลางเหล่าสัตว์กินเนื้ออย่างหมาป่า เสือ การเป็นปีศาจกระต่ายก็ทำให้เหล่าญาติๆ ของ Lang Jingfeng ระวังและดูแลอาจารย์กระต่ายเป็นพิเศษเหมือนกัน ตอนที่จัดงานเลี้ยงขอบคุณอาจารย์ (หรืออันที่จริงการจัดงานเปิดช่องว่างและโอกาสให้ลูกรักของแม่หมาป่า!) ก็จบลงที่ลูกหมาป่ากับกระต่ายขาวมาเดินเล่นข้างล่าง แล้วมีสายตาญาติๆ ทั้งแผงเกาะกระจกดูอยู่ 

และด้วยความที่ปีศาจสัตว์กินพืช โดยเฉพาะปีศาจกระต่ายมีอยู่น้อย Bai Ruan ก็ไปซื้อกระต่ายเกือบยี่สิบตัวมาเลี้ยงเพื่อจะลุ้นว่าตัวไหนจะพัฒนาความหยั่งรู้จนกลายเป็นปีศาจกระต่ายได้ไหม และก็เลยมีฉากพรมขนกระต่ายเต็มพื้นเวลาที่ Bai Ruan แปลงร่างกลับไปเป็นกระต่ายแล้วให้ลูกกระต่ายตัวอื่นๆ มากอดตัวเอง หรือเวลาโกรธ Lang Jingfeng ก็แอบแปลงกลับไปเป็นกระต่ายแล้วหนีไปอยู่กับลูกกระต่ายในกรง ซึ่งหลังๆ ลูกกระต่ายก็ฉลาดถึงขั้นเปิดทีวีดูเองตอนที่ทั้งสองคนไม่อยู่ได้หมือนกัน

ชอบเรื่องการตั้งชื่อที่ให้เป็น Bai Ruan ที่มาจากทั้งขาว บวกกับนุ่มนิ่ม ให้ภาพลักษณ์กระต่ายสมบูรณ์แบบ อย่างที่บอกในเรื่องว่าลักษณะพิเศษของปีศาจกระต่ายยังไงก็คือตัวขาว ตากแดดอย่างไรก็ไม่ดำ กับความนุ่มนิ่มที่ทำอย่างไรก็ไม่มีกล้ามขึ้น ส่วนชื่อลูกหมาป่าก็สกุลหลางเป็นหมาป่าเหมือนกัน น่ารักดี ดูเตะตาชวนให้ยิ้มตั้งแต่เริ่มอ่าน

ให้ B+ “Such a fluff story to melt your heart—how a big bad wolf cub runs around chasting after his little bunny”

แต่เสียดาย/หงุดหงิดมากที่ตอนพิเศษดูเหมือนจะเยอะ แต่จริงๆน้อยมากมีสวีทอยู่แค่ 3 ตอน เพราะไปเล่าเรื่องอาจารย์เยอะ ซึ่งไม่ชอบบ (เหมือน "ตกลงนายชอบฉันใช่ไหม" อีกอย่างเลย) จะไปเล่าเรื่องคู่รองทำไมมมมม ฉันไม่สนใจจ เข้าใจไหมมมมม

120921

ปล. อยากได้แบบเล่ม โอย ปกดีมากก TT