7 Seeds by Yumi Tamura (n)

นานทีจะมีการ์ตูนเข้ามา ทั้งที่ก็อ่านตลอด แต่หลังจบ 7 Seeds เล่ม 12 แล้วรู้สึกอยากพูดถึงจริง ๆ เพราะไม่ใช่ทั้งเรื่องรักตามประสาการ์ตูนเด็กผู้หญิง และการผจญภัยต่อสู้สำหรับเด็กผู้ชาย .... แต่เป็นเรื่องของการเติบโต และการเรียนรู้ หลังจากอ่านแล้วทำให้คิดตามต่อยอดไปมากจริง ๆ


ชนิด : Shōjo manga/ Sci-Fi/ Horror
สำนักพิมพ์ : บงกช
จำนวนเล่ม : ถึงปัจจุบัน 12 เล่ม ( หรือ 14 เล่ม ภาษาญี่ปุ่น)
รางวัล : Shogakukan Manga Award for shōjo manga (2007)

เมื่อมีการทำนายถึงอุกาบาตที่จะมาพุ่งชนโลก รัฐบาลของประเทศต่าง ๆ จึงริเริ่มโครงการลับที่ชื่อว่า ‘7 Seeds’ โดยการนำเด็กหนุ่มสาวที่แข็งแรง สุขภาพดีและถูกคัดเลือกไว้มาแช่แข็ง เพื่อให้พวกเขาดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไป หลังจากสภาพแวดล้อมกลับเป็นปกติและเด็กกลุ่มนี้ตื่นขึ้นมา

สำหรับประเทศญี่ปุ่นเอง ได้แบ่งเด็ก ๆ ออกเป็น 5 ทีมตามชื่อฤดูกาลตั้งแต่ ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูใบไม้ร่วง ฤดูหนาว ฤดูร้อน A และ ฤดูร้อน B โดยแต่ละกลุ่มประกอบไปด้วยเด็กเจ็ดคนที่ไม่รู้ล่วงหน้าว่าพวกเขาจะต้องถูกแช่เแข็ง และไกด์นำทางหนึ่งคนที่จะเป็นคนสอนวิธีเอาชีวิตรอด

เรื่องเริ่มต้นที่การตื่นขึ้นของเหล่าสมาชิกในทีมฤดูร้อน B ที่ตื่นขึ้นมาโดยที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง โดยเฉพาะก่อนที่จะหลับไปทุกอย่างยังเป็นเหมือนปกติ หากเมื่อลืมตาตื่นขึ้นมาพวกเขาอยู่ในโลกหนึ่งที่มีสภาพแวดล้อมแตกต่างไปจากเดิม และคนที่เคยรู้จักและผูกพันหายไปเกือบหมด ซึ่งทำให้เด็กกลุ่มนี้ต้องพยายามทำความเข้าใจกับความเป็นไปที่เกิดขึ้นรอบตัว และในขณะเดียวกัน เรียนรู้เพื่อนรอบตัวและเอาตัวรอดให้ได้ โดยที่การเล่าเรื่องในภาคนี้จะเน้นที่ตัว นัตซึ เด็กผู้หญิงที่เก็บตัว และขี้อายเป็นหลัก

สำหรับทีมฤดูใบไม้ผลิ เราไม่ได้เห็นการปรับตัวในช่วงแรก แต่เป็นหลังจากที่สมาชิกในทีมเรียนรู้และเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นแล้ว และดังนั้นจึงเป็นการสู้เพื่อเอาชีวิตรอดและการอยู่ร่วมกันของสมาชิกทั้งหมดเป็นหลักมากกว่า โดยมี ฮานะ เด็กผู้หญิงหน้าตาสะสวยที่เข้มแข็งและเชี่ยวชาญการผจญภัยเป็นตัวเอก และฮานะก็เป็นแฟนของ อาราชิ ในทีมฤดูร้อน B ผู้คอยปกป้องและช่วยเหลือนัตซึ

ทีมฤดูหนาวอาจจะเป็นทีมที่โชคร้ายที่สุด กลุ่มนี้เป็นกลุ่มแรกที่ฟื้นขึ้นมาหลังการแช่แข็งสิบห้าปีก่อนเนื้อเรื่องหลัก โดยที่สมาชิกสามคนในกลุ่มตายไประหว่าง “การตื่น” และในระหว่างเดินทางจนเหลือเพียง อารามากิ ผู้เดียวที่เดินทางเร่ร่อนและเอาชีวิตรอดสืบมา และมีเพื่อนร่วมทางเป็นหมาป่าสองตัวที่ถูกตั้งชื่อตามสมาชิกในกลุ่มที่จากไป

ขณะที่สมาชิกกลุ่มอื่นอยู่ด้วยกันในฐานะเท่าเทียม ฤดูใบไม้ร่วงเป็นกลุ่มเดียวที่ถูกปกครองโดยสมาชิกที่แข็งแกร่งที่สุดสองคน คือ อากิโอะ กับ รัน ผู้ใช้ความหวาดกลัวเป็นอำนาจ สมาชิกกลุ่มนี้ลงหลักปักฐานมากที่สุด แต่คนอ่านได้เห็นเรื่องราวในกลุ่มนี้จากมุมมองของ นัตซึ และ ฮานะ เท่านั้น

ทีมฤดูร้อน A แตกต่างจากสมาชิกในกลุ่มอื่น ๆ โดยสิ้นเชิง เด็กเหล่านี้เป็นเด็กพิเศษที่ถูกเลี้ยงอย่างแปลกยากจากสังคมมาตั้งแต่เริ่มต้น และก็ถูกฝึกให้เข้าใจกับการเอาตัวรอดและใช้ชีวิตในสภาพทุรกันดารได้อย่างดีเยี่ยม อย่างไรก็ตาม เงื่อนไขที่ทำให้พวกเขาเป็นคนที่ถูกเลือกก็คือการทดสอบที่เด็กคนอื่นนอกเหนือจากเจ็ดคนนี้ถูกคัดออกและจบชีวิตลงอย่างโหดร้าย ทำให้กลุ่มเด็กที่มีความหวังและความสามารถเด่นชัดที่สุดกลายเป็นกลุ่มที่สิ้นหวังและเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่สุด

ช่วงแรกจะเป็นการเล่าถึงเนื้อหาการผจญภัยและเอาชีวิตรอดให้เข้ากับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป การปรับตัวและการพยายามใช้ชีวิตในรูปแบบที่แตกต่างไปจากเดิมของสมาชิกในแต่ละกลุ่ม ซึ่งสมาชิกก็จะมีทั้งไปจนถึงขั้นเกลียดต่อต้าน และไม่เข้าใจสิ่งที่เกิด กับพวกที่ปรับตัวได้ และพยายามมากจนเกินไปในระดับต่าง ๆ กัน พร้อมกับการอยู่ร่วมกับคนอื่นที่เพิ่งรู้จักเป็นครั้งแรกหลังการลืมตาตื่นขึ้นมา ซึ่งจะต้องไว้ใจ และเรียนรู้กันและกันให้ได้ในฐานะกลุ่ม ขณะที่รักษาความต้องการและชีวิตของตัวเองในระดับบุคคลให้ได้

อย่างไรก็ตาม ในช่วงปัจจุบัน (เล่ม 12) เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง และมีการขมวดปมเรื่องมากขึ้น เมื่อแต่ละกลุ่มเริ่มการผจญภัย มีการแยกตัว และรวมตัวกับสมาชิกในกลุ่มอื่น และการผจญภัย และชีวิตที่เปลี่ยนไปนั่นเองที่ทำให้แต่ละคนเติบโต และเรียนรู้หน้าที่ของตัวเองมากขึ้น ดังเช่นในเล่มนี้ที่ นัตซึ เรียนรู้ที่จะก้าวไปข้างหน้า และพยายามหลุดออกมาจากกรอบของตัวเอง เพื่อเป็นที่พึ่งของกลุ่มให้ได้มากขึ้น หรือที่พวกเขาพยายามเป็นคนที่ดีกว่าเดิม ด้วยการกำจัดปีศาจในใจของตัวเองออกไป อย่างที่อาราชิบอกกับเด็กหญิงจากกลุ่มอื่นที่เขาช่วยไว้ว่า เขาเคยขับไล่อารามากิไป ทั้งที่รู้ว่าชายโดดเดี่ยวที่เขาเจอต้องการเพื่อน เขาเสียใจกับการกระทำของตัวเอง และทำให้เขาตั้งใจที่จะช่วยทุกคนที่เจอระหว่างทาง

ยูกิ ทามูระเขียนการ์ตูนไว้หลายเรื่อง และแต่ละเรื่องก็เป็นการเติบโต และเรียนรู้เข้าใจชีวิตของตัวละครทั้งสิ้น แม้ว่า Coming-of-Age ในความหมายของเธอจะเป็นการเห็นโลกที่ต่างไปจากกรอบไร้เดียงสาที่เคยมี เป็นการรู้จักโลกด้วยความเป็นจริงที่ค่อนข้างโหดร้าย ขณะที่พยายามรักษาตัวตนที่ตัวเองเป็นเอาไว้ การอ่านหนังสือของเธอเพียงเล่มเดียว อาจจะไม่เห็นภาพใด ๆ นอกจากการเดินเรื่องที่อาจดูเนิบนาบ แต่เมื่ออ่านทั้งหมดก็จะเห็นภาพการผจญภัยและการเติบโตที่ชัดเจน

เล่ม 13 คงได้เห็นอะไรมากขึ้น และก็แทบจะอดใจไว้ไม่ไหว