Divergent by Veronica Roth

อยู่ในช่วง Dystopian Young Adult Read!

ชนิด : YA/ Dystopia world

ชุด : Divergent, Book 1

สภาพสังคมในเรื่องแบ่งเป็น 5 กลุ่มที่ต่างยึดความดีอย่างหนึ่งในแต่ละกลุ่ม คือ พวก Abnegation ไม่เห็นแก่ตัว สมถะ และเสียสละ พวก Amity รักสันติภาพ การปรองดอง Candor ยึดความจริง ความยุติธรรม Dauntless กล้าหาญ กล้าได้กล้าเสีย และ Erudite ใฝ่หาความรู้ และเมื่อเด็กทุกคนอายุครบ 16 ปี ก็ถึงเวลาจะเลือกกลุ่มที่จะอยู่ตามความดีที่เด็กคนนั้นจะยึดถือไปตลอดทั้งชีวิต

สำหรับ Beatrice หรือ Tris เด็กสาวจากกลุ่ม Abnegation เบื่อชีวิตที่ต้องทำตามกฎเกณฑ์และไม่เชื่อว่าตัวเองจะเลียสละได้ ตัดสินใจเลือกที่จะอยู่กับพวก Dauntless อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างไม่ได้ง่ายดายอย่างที่เห็น เพราะเธอต้องฝึกเพื่อให้ได้เข้ากลุ่มได้จริง ๆ ก่อนที่ถูกไล่ออกกลายเป็นพวก factionless ที่เป็นพวกจรจัด เร่ร่อน และความเป็นศัตรูที่กลุ่ม Erudite มีต่อเหล่า Abnegation กำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

และเล่มนี้ก็เล่าถึงเรื่องระหว่างฝึกของเธอ ... ความสัมพันธ์ที่มีกับเพื่อน และที่สำคัญ  ความผูกพันที่มีกับ Four ครูฝึกของเธอ

สรุปได้เร็วกว่าที่คิด เพราะขี้เกียจ ก็ไม่เข้าใจว่าจะสรุปทำไม ทั้งที่ปกหลังก็มี และ Plot synopsis ที่ไหนก็มี แต่นั่นแหละ การสรุปความก็เหมือนการย้ำให้เราจับความจำความ และเห็นเรื่องผ่านมุมมองและความเชื่อของเราจริง ๆ

ช่วงฝึกเหมือนอ่าน Harry Potter ในฐานะนักเรียนในสภาพแวดล้อมใหม่พยายามปรับตัวให้เข้ากับสภาพชีวิต และการเรียน และ “ภัยคุกคามพร้อมตาย” จากเพื่อนร่วมเรียน และความสัมพันธ์ที่ไม่แน่นอนกับ Four ก็ทำให้คิดถึง The Novice ของ Trudi Canavan

ถามว่าอ่านสนุกไหม? ก็เหมือนที่หลายคนบอกว่าอ่านได้เรื่อย ๆ แต่ไม่ถึงกับเด่นกว่าใครในแนวเดียวกัน ออกจะหงุดหงิดด้วยซ้ำกับความลับสถานะ Divergent –ซึ่งก็คือมีแนวโน้วและลักษณะของหลายกลุ่มอยู่ในตัว แทนที่จะยึดแนวคิดใดแนวคิดหนึ่งเป็นสำคัญ - ที่ Tris เป็น เพราะสุดท้ายแล้ว ก็ไม่ใช่ว่าเธอจะเป็นคนเดียว เหมือนหนังสือต้องพยายามหาจุดเขียนให้ Tris โดดเด่นด้วยอะไรสักอย่าง แล้วก็หยิบเรื่องนี้มา เพราะทำให้คนอ่านสงสัย – ในแง่ว่ามันคืออะไร มากกว่าความพิเศษของเจ้าตัว –  กลายเป็นว่าช่วงที่ Tris พยายามสู้ด้วยตัวเองกลับสนุกกว่าความพิเศษของเธอในฐานะ Divergent เสียอีก

ชอบภาพ Four ที่ช่วงแรกเป็นคนแปลกหน้า ก่อนที่แรงดึงดูดระหว่างคนทั้งสองจะมีมากขึ้นเรื่อย ๆ เป็นคนดูแล จนถึงขั้นที่กลายเป็นคนรักกัน และก็ตกใจแกมแปลกใจกับความสัมพันธ์ที่รุดหน้าเร็วมากของทั้งคู่ เพราะชอบอ่านสัมพันธภาพที่ค่อยไปค่อยไปมากกว่า

รู้สึกว่า  Tris ฆ่าคนที่ไม่ควรฆ่า และไม่ฆ่าคนที่ควรฆ่า  และก็ทำให้หงุดหงิดพอสมควร การจัดการลำดับผิดทำให้วุ่นวายกว่าที่ควรจะเป็น และความวุ่นวายก็ตามไปที่เล่ม 2 Divergent ด้วย

ประเด็นที่สุดท้ายแล้วพ่อแม่ของ Tris ตายรู้สึกว่าไม่จำเป็น เป็นการสร้างภาพให้ดูว่าสถานการณ์รุนแรงแต่ก็ไม่สมจริงมากเท่าเวลาอ่านการตายของตัวละครในชุด The Hunger Games

ให้ C+/B หรือ B/C+ ก็ไม่แน่ใจ ไม่รู้จะสรุปอะไร เพราะคิดไม่ออก ณ ขณะนี้ แต่สิ่งหนึ่งที่รู้ก็คือ การต้องเลือกอย่างใดอย่างหนึ่งคงยาก สังคมจะอยู่รอดก็ต้องเป็นเพราะแต่ละคนแบ่งงานกันทำตามความถนัด และรู้หน้าที่ของตน เล่มจบก็คงเห็นสังคมไร้กลุ่ม