Wednesday, 26 August 2009

Stolen by Kelley Armstrong

หลังจากอ่านเล่มแรกจบ ก็ไม่แปลกอะไรที่จะอ่านเล่มสองต่อ .. แม้ว่าจะเนิ่นมาบ้าง เพราะระยะเวลาสำหรับการสั่งหนังสือ และระยะเวลาที่เริ่มอ่านก็ตาม

ขอบคุณ คุณเมย์แห่ง Mostly Romance ที่แนะนำหนังสือชุดนี้ให้อ่านอีกครั้งค่ะ!




ชนิด : Urban Fantasy/ Werewolves/ Magic/ Action Thriller
ชุด : Women of the Otherworld, Book 2


สืบเนื่องจากเล่มที่แล้ว เมื่อ Elena ปรับทัศนคติกับโลกรอบตัวเธอและยอมรับตัวเองในฐานะมนุษย์หมาป่าได้อย่างเต็มใจแล้ว เธอเริ่มต้นชีวิตใหม่อยู่กับฝูง และ Clayton คนรักของเธออย่างมีความสุขมากขึ้น

อย่างไรก็ตาม ความสุขสงบไม่ได้มีอยู่ตลอดเสมอไป เมื่อเธอได้รับการแจ้งข่าวจากแม่มดอย่าง Paige ว่ามีการลักพาตัวเหล่า “ผู้ไม่ใช่มนุษย์” เกิดขึ้นอย่างลับ ๆ และแม้ว่าเธอจะมองว่าเรื่องนี้เป็นสิ่งไกลตัว ซึ่งเธอและฝูงสามารถจัดการได้เองโดยที่ไม่ต้องพึ่งพาเผ่าพันธุ์อื่น หากอันตรายกลับอยู่ใกล้ตัว Elena มากกว่าที่เธอคิด เพราะเป้าหมายต่อไปของการลักพาตัวก็คือตัวเธอในฐานะมนุษย์หมาป่าสาวเพียงคนเดียวไป

และดังนั้น เมื่อถูกจับตัวไป Elena จะต้องเดิมพันทุกอย่างในตัวที่มี – ทั้งไหวพริบ สติปัญญา กำลัง - เพื่อที่จะเอาชีวิตรอดออกมาให้ได้

หนังสือเล่มที่สองในชุดมีการเริ่มต้นที่ดี แม้ว่าจะช้าไปบ้างในช่วงหนึ่งส่วนสามเล่มแรก แต่ว่าหลังจากนั้น การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างฉับไว รวดเร็ว และทันเกมมากขึ้น การที่ Elena เป็นคนเล่าเรื่องเหมือนเดิม หลังจากการอ่านเล่มหนึ่งก็ทำให้ผู้อ่านมีพื้นฐานความเข้าใจเกี่ยวกับตัวละคร และตามเรื่องต่อไปได้โดยที่ไม่ต้องทำความรู้จักกับตัวละครอีก และในทางกลับกัน สิ่งที่ได้อ่านต่อไปก็ทำให้เข้าใจตัวละครในเชิงลึกมากขึ้น โดยที่คาดหวังและคาดเดาสิ่งที่จะเกิดได้ และจุดเด่นของ Kelley ที่ศึกษาด้านจิตวิทยามาก็ยังคงเด่นชัดและเป็นประโยชน์อย่างสูง เพราะทำให้สร้างภาพตัวละคร ทัศนคติ ความคาดหวัง ตลอดไปจนถึงแรงจูงใจ และวิธีคิดมีน้ำหนัก และมีมิติอย่างมาก ซึ่งนอกเหนือไปจากตัวเอกแล้ว ตัวละครอื่นก็ถูกสร้างภาพมาอย่างลึกเช่นกัน และทำให้เรื่องนี้สนุก และสมจริง

ชอบภาษาที่ใช้ในเรื่องและอารมณ์ขันที่ใส่เข้าไป ภาษาที่บรรยายไม่ใช่แค่การบรรยาย แต่การเลือกใช้คำทำให้สื่อถึงตัวละครนั้น ๆ ในฐานะคนเล่าเรื่องและถ่ายทอดบุคลิกลักษณะและวิธีคิดของตัวละครแต่ละตัวขึ้นมาอย่างชัดเจน และขับเน้นให้ตัวละครเหล่านั้นโดดเด่นมากขึ้น ซึ่งสำหรับเล่มนี้จุดที่จำได้มากที่สุด (เมื่อพิมพ์ถึงตรงนี้ โดยที่ไม่เปิดหนังสือประกอบ) ก็คือ ฉากที่ตัวละครอื่นทำให้พาหนะของเหล่าคนร้ายใช้การไม่ได้ โดยที่เธอและ Clayton ได้แต่ยืนดูเฉย ๆ โดยที่ไม่เข้าใจและไม่อาจมีส่วนร่วมได้ และการใช้คำและการบรรยายความก็ทำให้เรารู้สึกถึงความไม่รู้และงุนงงของ Elena ได้จริง ๆ

พูดถึงตัวละครหลัก เล่มที่แล้ว ทัศนคติและมุมมองโลกของ Elena ค่อนข้างกราดเกรี้ยว โดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อหน้า และเป็นเรื่องของ Clay แต่เล่มนี้หลังจากเข้าใจตัวเองและเข้าใจโลกรอบตัวแล้ว ความรู้สึกเหล่านี้หายไป เธอเปิดใจมากขึ้น (แม้ว่าจะไม่เปิดใจอย่างที่ควรเป็นที่จะรับรู้การมีอยู่ของเผ่าพันธุ์อื่น และการรับรู้สถานการณ์ตรงหน้าที่ทำให้เธอถูกจับตัวในที่สุดก็ตาม) และก็ซื่อตรงกับความรู้สึกของตัวเอง ในเรื่อง Clay มากขึ้น และดังนั้นก็ทำให้ชอบเธอได้มากขึ้น และคาดหวังกับเธอในเล่มนี้ด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะในฐานะ damn-hard-ass-kicking touch bitch ที่พร้อมจะสู้รบฆ่าฟัน –โดยไม่มีขีดจำกัดหรือข้อกำหนดใด ๆ - กับใครก็ตามที่ดาหน้าเข้ามา (และก็ชอบเธอในฐานะ realist มากกว่า Paige ที่ไร้เดียงสาไปจนถึงขึ้นซื่อด้วย)

รู้สึก”ป่วยใจ”อยู่บ้างที่อ่านเจอการลักพาตัวสิ่งมีชีวิตเผ่าพันธุ์อื่นมาเพื่อทดลอง และใช้ชีวิตคนอื่นเพื่อเล่นสนุกส่วนตัว แต่เมื่อ Elena ถูกจับตัวมา และถูกปฏิบัติไม่ดี การที่ได้อ่านและรู้สึกเธอมาจากเล่มหนึ่งทำให้อ่านต่อไปได้อย่างสนุก อย่างแรกเพราะรู้ว่าเธอมีไหวพริบ และกำลังพอที่จะหาทางออกให้กับเหตุการณ์ที่เธอต้องเผชิญหน้า โดยเฉพาะกับเหตุการณ์เฉพาะหน้าทั้งหลายที่หากเธอแก้เกมด้วยสติปัญญาไม่ทันก็หมายถึงชีวิตของเธอเอง และอย่างที่สองที่สำคัญไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากันก็คือ รู้ว่าในระดับหนึ่งเธอเป็นคนที่ไม่ยอมให้คนอื่นมาข่มเหงเธอฝ่ายเดียว หากแต่จะตอบกลับเป็นร้อยเท่า และดังนั้น เหตุการณ์หลายอย่างก็เสมือนความรู้สึกเป่าลมเพิ่มใส่ลูกโป่งเพื่อรอเวลาที่ลูกโป่งจะระเบิด – หรือรอเวลาที่ Elena จะโต้กลับ (จะว่าไปก็เป็นความรู้สึก slow build ในด้านความเจ้าคิดเจ้าแค้นแทนของคนอ่านก็ว่าได้) ซึ่งก็หมายถึงว่าอวสานกลุ่มคนร้ายที่คลุ้มคลั่งและเห็นแก่ตัวกำลังจะมา และมาถึงอย่างสาสม และรุนแรงเสียด้วย

อย่างไรก็ตาม ต้องสารภาพว่าเรื่องนี้ได้คะแนนเต็มในฐานะ Action Thriller มากกว่าจะเป็นไปในฐานะ Urban Fantasy เพราะอ่านไประแวงไป และลุ้นไปว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป และตัว Elena เองจะเผชิญหน้ากับเหตุการณ์นั้น ๆ อย่างไร และก็ทำให้ต้องอ่านไปหยุดไป เพราะเกิดความรู้สึกระแวงเหมือนเดินอยู่บนเส้นด้ายตลอดเวลา (เรียกว่า Edgy น่าจะตรงที่สุด) จริง ๆ แล้วตัวหนังสือ(น่าจะ) ไม่ได้โฆษณาตัวเองในฐานะ Action Thriller แต่กลับทำได้ดีกว่าหนังสือหลาย ๆ เล่ม และถือเป็นหนังสือแนวดีที่ดีมากเล่มหนึ่ง เมื่ออ่านจบทำให้คิดถึงเรื่อง Black Magic Woman เพราะนี่เป็นสิ่งที่ BMW พยายามทำและสัญญาว่าจะทำ แต่กลับไปไม่ได้และไปไม่ถึง

ให้คะแนนที่ B+ ถูกหักคะแนนไปเพราะการดำเนินเรื่องที่ค่อนข้างช้าในตอนแรก (เป็นจุดร่วมของหนังสือในชุดที่พบทั้ง 4 เล่ม ณ ขณะนี้ – จริง ๆ แล้วการดำเนินเรื่องช้าเพื่อปูเรื่องเป็นสิ่งที่ดี เพราะทำให้พื้นแน่น สมจริง และให้คนอ่านมีอารมณ์และความเข้าใจตามเนื้อเรื่องที่จะเกิดไปได้ง่ายและมีประสิทธิภาพ แต่ปัญหาของคนอ่านเรื่องมากและใจร้อนก็คือ ทนรออ่านให้เกิดการเผชิญหน้าดุเดือด และฉากบู๊ล้างผลาญไม่ไหว ซึ่งก็ต้องบอกว่าเป็นปัญหาส่วนตัวที่ไม่เกี่ยวกับหนังสือแม้แต่น้อย) สรุปให้ว่า “She bites, and bites hard!”

น่าจะวิจารณ์ได้มากกว่านี้ แต่ได้แค่นี้ เพราะหาประเด็นจิตวิทยา และความสับสนทางจิต (ของคนวิจารณ์) ไม่เจอ

อย่างไรก็ตาม ได้เพลงที่เข้ากันกับ Elena อย่างยิ่ง นั่นก็คือ Bite You ของ Lene

Just cuz I push things fast
That don't mean you can tap that ass
Here comes the prechorus
This is how I do it

Just cuz I like don't mean I won't bite you

Just cuz I buy nice clothes
That don't mean you can wear me out
Just cuz u rub my back
Don't mean I wanna hit it right now
And just cuz I wear high heels
That don't mean this girl for sale
Here comes the prechorus
This is how I do it

Saturday, 1 August 2009

Dayhunter by Jocelynn Drake

Again, May of the blog MostlyRomance gave me the book, along with Jocelynn Drake's autograph and the phrase 'Stay out Venice' in it!! (In case you wonder why 'Stay out Venice'? and why 'Venice', you need to read it, and you will know we'd all better 'Stay out of Venice' with no doubt!) Nevertheless, May also gave me the teaser (What should I call it???!!!) with Jocelynn Drake's autograph and my name on it. And I think it is too crystal clear how delightful I have been! Thank you to May. Thank you to Jocelynn Drake, and RT!

Genre : Urban Fantasy/ vampires/ bad elves Series : Dark Days, Book Two Publisher : Eos (April 28, 2009) No. of page : 368 In the first book, our Nightwalker, Mira, learnt about the returning of Naturi, the bloody- thirsty, cruel elf being, from Danaus the Vampire Hunter. Both Mira and Danaus had to halt their natural antagonism and help each other fight back the coming-back-to-the-world Naturi. Still, a certain event/ situation at the end of the book, had strengthened their alliance, especially since the guy became the only one Mira could trust and rely upon. In Dayhunter, Mira was ordered by Jabari, one of the three powerful elite Nightwalkers, to attend before the Coven in Venice. (The so-called Nightwalkers' capital, since the Liege, their absolute leader, and the Coven, the group of elites called Elders, live there. Read more on the the Coven and the Liege ) And she had no choice but to follow it by bringing Danaus and Tristan along with her. Nevertheless, being surrounded by her own kind may not be less dangerous than battling with Naturi. Her reputation as well as her relationship with other Nightwalkers were never considered great from both her ability to control fire and her 'emigration' to New-World America, while the others preferred remaining in Europe. Consequently, not only did she need to survive from the fangs and nails of the same kind, but also had to play along the thoughts and plans of the three Elders, of which all seemed to had very agenda of their own for their own interest. And a series of great betrayals was about to take place, while the plan to come back of Naturi was also still on. While the former focuses on battling the herds of Naturi constantly attacking the main characters, this book mainly sees the confrontation between Mira and the Nightwalkers in Venice. And so, the situations changed from fighting with swords and guns to leveling intelligence and wit, particularly when the Nightwalkers' society solely judged by power in form of strength, with the highest intensity in the court politics of Coven. The relationship of Mira and Danaus was among other things developed in the book. As the former book both of them needed to fight together to detain Naturi, here they needed to join hand to survive from Nightwalkers around the Coven. This increased the level of their co-operation which in turned raised their trust in order to fight side by side even more. (Such degree was even seen by as a group of Nightwalkers that she betrayed her own kind by joining hand with the Hunter and/ or Mira was so strong and powerful that she could control a notorious Hunter.) For Mira herself, she clearly stated that her trust and confidence upon him became somewhat higher than that being put on her own kind. Like, from her thought ... "He had hovered close on so many occasions while I slept that I now hated the idea of him not being there when the sun broke above the horizon. Danaus was my only sense of security in this world that was changing too fast. He threatened to destroy everything that I protected. But as the same time, he seemed to be the only one left trying to protect me." (p. 329) Such trust and confidence was so much that she almost forgot the hostility between her and Danaus. Yet, his 'error' (Spoiler) [of believing a Nightwalker would kill human to save another Nightwalker, Danaus himself made an ill judgment by killing that Nightwalker before Mira .. without considering her attitude/ action towards the situation.] brought about a dangerously high level of disappointment and of being betrayed inside her. Nevertheless, in the book it finally stated 'what our Nightwalker hunter really was' (Not just WHO he really was!) and that was not far from what I did expect. (Spoiler) [The man was Bori, the race similar to angels and demons; and his mother made a contact to gain power from demon and getting him as a result from the trade, which made him half human-half demon, or with the book's own terms, half human-half Bori.] And this is why he held religious belief dear as a life principle. He also did believe in absolute right and wrong, absolute good and evil without such gray area until knowing Mira. And for that, if we see her life went upside down once she met Danaus, his life then changed with no very different volume, and even far more unstable since what touched his life altering him was about faith and attitude. Still, his distrust in the end of the book (Spoiler) [Actually it was about not trusting other Nightwalkers, rather than not trusting Mira. ] might confuse readers upon confidence and bond of the two. But at the deeper level, it does explain the profound connection between them. Reading through Mira's point of view may not clearly give us thoughts of Danaus, yet there were countless scenes that our Hunter became so concerned about her well-being and safety, and too concerned for just the one watching her back. One possible explanation is the man had been searching for her for long time and that determination in finding her had built at least the so-called attachment towards her (But this is not at all obvious beyond the wild interpretation of readers). Personally, this conflict was neither for separating nor alienating the relations between both of them, but instead for displaying constant confidence and 'oneness' shown as 'You and me against the world' throughout the book. (Spoiler) [Not only did the betrayed feel betrayed and hurted, but also the mistake maker felt so guilty that he came unarmed to her in order to say sorry. Had he not trusted her, he could not have come to her without any single weapon. (Though he did possess the ability to kill Nightwalker from distant, as we learnt!) And that apology was not from guilt of killing, but from guilt of hurting her. ] Although the couple had been saying they were protecting each other in order to kill each other after ending the Naturi concern, it is more than obvious they could not kill the other afterwards! Jabari's betrayal on Mira seemed grave and unforgivable in the first book, especially when he had been using her as a tool. Still, one thing on my mind is that the Nightwalker became so focused on result with no much consideration on means that he viewed exploiting and using people around him as acceptable and harmless. And thought he posed cold and indifferent front towards our Fire Starter through Book Two, deep down his confidence on Mira was rather strong, even this was for him seeing Mira as the one who, either knowingly or unknowingly, but eventually, moved and made the situation according to his directions and plans. This is particularly true since Jabari was a mastermind who both foresaw the outcome and knew Mira almost completely. Dayhunter sees less-than-expected role and action of Tristan, but he by all means played his rather-significant role by motivating Mira to 'display' her power to other Nightwalkers around the Coven, and therefore gained their fear, and even respect. More importantly, the need to protect her so-called younger brother (if we consider that both Mira and Tristan shared the same 'Maker'.) drove her to accept him as part of 'family', or being under her protection, which was something our Fire Starter had tired to avoid. (Read more about the concept of Family ) This also led her to the confrontation with their Maker, Sadira, resulted in the latter seriously injured from her fire. Nevertheless, I must say I still see the potential of the younger Nightwalker in the future, even though he was poorly-made for entertaining reason, rather than carefully-made to be strong like Mira. Off from the characters to the storyline, my own feeling is she was no different from conventional fantasy heroine for the reason that she needed to fight evil, and protect mankind with no choice. (Somewhat this came from her honor and inner responsibility as seeing no one intends to play the job, and so she needed to do it.) But what makes it urban fantasy still is beyond-imagination/out-of-control and one-thing-leads-to-another- and-another situations. This is because in Nightwalker, her goal was only seeing the Elder, particularly Jabari, to inform him about the coming of Naturi before heading back home. The set mission was clear just that, but that she was a seal to detain the entire Naturi race from entering the world. Although not realizing the truth before the end of the book, she was at that time commanded to find the triad creating the seal. In Dayhunter, she believed the task of coming to Venice was only for reporting the Naturi situations to the Elders in the Coven, but eventually the reason was Mira herself was an important 'pawn', (and player?) to set the outcome of Coven politics. I must say Coven politics greatly added excitement and dimension to the book. Each character has his very own agenda set clearly in the mind; and even in the Coven, every Elder has truly different aims and goals. This means, in order to survive, Mira had to keep up with the game with all her might and wit, and be able to read others' minds. Such a survival is especially true with a number of great betrayals in the book. (Big Spoiler) [Since the Elders decided to join hands with a faction of Naturi already living on earth who enjoyed the status quo so much that they did not want the rest of their own kin to return. In return for being in the same league, those Naturi would kill the Liege for the Elders. This was because the Liege decided to advance the time of the 'Great Awakening' in, which would allow human to learn about the existence of the Nightwalkers, and therefore would also let them know about other kinds. (Witches, werewolves etc) As all the non-human races committedly agreed on the timing together, changing the time would undoubtedly bring war from all side towards Nightwalkers. This made the Elders needed to kill The Liege to end the conflict foreseen. Still, the decision of the Elders was divided, clearly seen from Macaire and Jabari. ] As for the former, (Spoiler) [Macaire gave his full support in cooperating with Naturi because he believed that killing the Liege would destroy the present status quo and therefore made him the most powerful among both the Elders and Nightwalkers.] But for the latter, (Spoiler) [Jabari did not want any gathering with the Naturi and even did not want any changes in status quo. From past to present, he was the one with most power and most strength of the Elders. Yet, he wanted Mira to take the remaining seat, for him to be able to control her meant he took control over the Coven still. ] And even taking the Coven seat was never ever in her mind (There were four Elders' seats, and one remained unoccupied still.), her capability and strength together with her independence from the Elders in Europe and influence in 'New World' made others strongly believed that she desired the seat. (While ironically, she wanted no involvement at all from the Coven, let alone wanting to become one!) Nevertheless, (Spoiler) [in the end, situations forced her to take the seat to help tip the balance anyway. ] Normally, being an Elder was possible only when the certain Nightwalker was an 'Ancient', who reached over age of million years. (Yet, in her case, being carefully made to ensure her ability to control fire remained, plus having several makers of Ancient Nightwalkers truly gave her strength beyond her age.) Personally, I enjoyed Dayhunter more than Nightwalker. This is partly because I feel more familiar to the characters and the world created; yet importantly, I do fancy the 'battles of brain' throughout the book. Other Nightwalkers added to this book also helped me see how their world really functioned (The first book took place beyond their realm and therefore left us with no clear picture of Nightwalkers' society.) The book too showed relationship between Mira and other Nightwalkers and their attitude towards one another.

For me, the society of the Nightwalkers seemed ice-cold, selfish and power-thirst. This therefore let us see Mira clearer and better, particularly when she was very different from the others by holding honor and pride dear to her. (She emphasized on this two, while others on 'power'.) Still, the thing that we can not ignore is her ability to use fire greatly made her strong against other fire-feared Nightwalkers. Besides, being under Jabari's protection also gave her even more topdog position. Unlike other Nightwalkers, both luxuries spared her from bitterness and blissed her to go on her life happily, and more important, normally. And this is also a reason why I like her , when she tried to live, and live happily. Still, it is made clear that Mira herself had no intention to hurt/ strike anyone first, yet if attacked, she would not stay still, but did fight back. This is especially true if the attacked was what she protected, the return would be much higher and deadlier. Such a scene “Who am I?” I snarled, tightening my grip. Her eyes stared at me, confused and terrified. ….. She too has fed on poor, chained Tristan – she deserved to die, consumed in the flames that surrounded her. And she knew it.

“You are the Fire Starter,” she whimpered in a strangled voice.

“Tell them what I have done,” I commanded in a low, grating whisper. “Tell them that if anyone touches what belong to me, I shall hunt them down and collect their hearts for display in my domain. Remind them of what I am …” (p.161)

I see in the 'teaser' (Still, what is it to call?) that one selling point promoted by the publisher was a shade of paranormal romance in the series, with the cat-and-mouse chasing game between Mira and Danaus. From my view, I see the possibility between them, which made the series even more enticing. Yet so far, the relationship and the connection of the two were in forms of friends/ partners who tagged together against the world rather than in forms of lovers. (Of which one great connection was feeling each other's feelings and emotions, telepathy, as well as Danaus being able to control her.) Still, such partner relationship makes the story more alluring than lover ones. (And yes, I like it more!) However, when thinking of the series as paranormal romance, in terms of relationship of only two characters, such romance was not yet happening. It seems that Mira had the so-called 'history' with a number of male characters, such as Jabari in the first book (though between them only occurred a good, good feeling and nothing more) and Valerio in the second one. Still, considered that the heroine herself had lived for more than 500 years, this was simply normal. (On the contrary, if she had NO relationship/ affairs at all, that would call NOT normal!!) Also, in the book, there was also a scene when she used sex for stress-releasing with not-Danaus character. Dayhunter is graded as B++ (not so sure if there's much different from B+/A!). I can't wait to read Dawnbreaker released in September 2009. As the Seal has now been broken, and no different than Nightwalkers' side, there has also been a great betrayal among Naturi; more betrayal/destruction are just promised in Book 3. Somehow, the series become one of my most addicted and most favorite UF. (If being asked what I want to read most as UF series, I would say Dark Days / Sign of Zodiac/ Outcast (NOT in that order!) as my Top Three. And my sum-up for the book is "Politics and power struggle had never been this fun!"