Death Progress Bar

นั่งโต้ยาว อ่าน Death Progress Bar ตั้งแต่ตี 3 ถึง 9 โมง โอ๊ยยยย คือว่า สนุกมากกกก สามโลก นังน้อง Shi Jin ทะลุมิติไปอยู่ในนิยายที่ตัวเองอ่าน ในเรื่องคือเป็นลูกชายคนสุดท้องของมหาเศรษฐี พอพ่อตาย ตัวเองได้มรดกทั้งหมด เลยทำให้พี่ชายอีก 5 คนที่เกิดจากคนละแม่ทั้งหมด ไม่พอใจแล้วเลยคิดฆ่าตัวเอก ตัวเอกกลัวจะตายตามพล็อตก็เลยชิงยกมรดกทั้งหลายให้พวกพี่ชาย แล้วชิ่งหนีออกจากบ้านมาซะ

ซึ่งก็จับพลัดจับพลูมาเจอ Lian Jun พระเอกที่เป็นหัวหน้าแกงค์ที่จะขาวไม่ขาว จะดำไม่ดำ เพราะว่าเริ่มวางมือเลิกทำชั่วแล้วหันมาเป็นแกงค์ถูกกฎหมายร่วมมือกับตำรวจแล้ว ตอนแรกทางแกงค์คิดว่าอีตัวเอกเป็นสายให้แกงค์ตรงข้ามเลยจับตัวตัวเอกไป แต่ไปๆ มาๆ พอปรับความเข้าใจกันได้ Shi Jin ก็เลยคิดจะอาศัยอยู่ที่แกงค์ไปด้วยเลย

ฟังดูอย่างนี้ไม่ค่อยขำ  แต่ที่ฮามากก็คือ ว่าเรื่องเป็นแนวระบบอีก และอีตัวเอกก็มีค่าความตาย เป็น death bar อยู่บนหัว ที่ถ้าครบ 899 เมื่อไหร่ก็จะตายทันที (ซึ่งพอเริ่มเรื่องมาก็อยู่ที่ 898 แล้ว โถ) อีน้องก็ต้องทำทุกอย่างทุกอย่างเพื่อลบแต้ม แล้วที่พีคก็คือ อีคุณพี่หัวหน้าแกงค์ก็มี death bar กลางหัวเหมือนกัน และด้วยความที่เป็นหัวหน้าแกงค์ ความเสี่ยงเฉียดตายก็สูงทะลุแหลกตลอดเวลา ซึ่งถ้าคุณพี่ Lian Jun ตาย ทุกคนในโลกก็จะตายไปด้วยย เอาสิคะ รักษาค่าตัวเองไม่พอ อีน้องก็ต้องคอยลดค่าความตายคุณพี่พระเอกเหมือนกัน ซึ่งก็ทำให้ขำมากกก เพราะค่าบาร์คุณพี่เริ่มไต่ขึ้นทีไร อีระบบก็จะกรี๊ดรุนแรง สติแตกแล้วกรีดร้องแหกกระเชอให้อีน้องลดค่าลงให้ไวก่อนจะตาย ดังนั้นจากสายตาคนภายนอก ก็คือน้องเขาทุ่มเททุ่มทุนกับพี่หัวหน้าแกงค์มาก อย่างเช่นพอรู้ว่าจะคนในพรรคทรยศจะไปฆ่าพี่ Lian Jun นังน้องก็วิ่งสี่คูณร้อยพร้อมปั่นจักรยานเร็วนรกแตกเพื่อไปช่วย มีอะไรก็ยืนกรานจริงจังว่าขอให้อยู่ข้างๆ หรือพอจะออกไปข้างนอก อีน้องก็ห่วงระวังภัยเหลียวซ้ายแลขวายิ่งกว่าเป็นบุพการีตัวเอง

แล้วคือพอพี่พระเอกสุขภาพอ่อนแอมาก อีน้องก็ต้องคอยดูแลการกินอาหารพี่เขาไปอีกอย่าง จริงจังขนาดที่พอออกไปทำภารกิจข้างนอกแล้วต้องกินเหล้ากับเป้าหมาย พอเมากลับมาก็โทรหาพี่พระเอก แล้วร้องงอแงว่าทำไมเลือกกิน ทำไมไม่ยอมกินอาหารเยอะๆ จะได้แข็งแรง ที่สำคัญกว่านั้น เพราะว่าระบบเรียกพี่พระเอกตั้งแต่ก่อนเจอว่า Darling แล้วก็พูดกรอกหูอีน้องไปทุกวัน วันละตลอดเวลา พอเมา Shi Jin ก็หลุดปากเรียกพี่เขาว่า Darling เหมือนกัน

มีอย่างนี้จะไม่ให้คนรอบข้างเข้าใจผิดได้ก็แปลกไปแล้ว ถึงขั้นที่พอเริ่มปรับความเข้าใจกับพวกพี่ชายตัวเองได้ (ซึ่งทุกคนก็ high-profile กันทั้งสิ้น หน้าตาดี มีราคา ไม่พอ ยังเป็นตัวท๊อปของอาชีพอีก ตั้งแต่พี่ชายคนโตเป็นนักธุรกิจ คนรองทนาย คนที่สามดาราดัง คนที่สี่เป็นทหาร และห้าเป็นหมอ) เหล่าพี่ชายยังคิดเลยว่าถูกพระเอกล่อลวงมาอยู่ด้วย คนในแกงค์ก็คิดว่าอีน้องหวังสูงกะงาบคุณพี่หัวหน้า ขนาดพี่เขาก็ยังคิดไปด้วยเหมือนกัน แต่ด้วยความที่อีน้องเป็นพวกร่าเริงใช้กำลังมากกว่าสมอง ก็ไม่เคยเข้าใจเลยว่า คนรอบตัวคิดอะไรกัน เพราะแค่คิดไปว่าชีวิตนี้จะต้องลดค่าบาร์ตัวเองและพี่พระเอกให้หายได้ ซึ่งก็ทำให้พระเอกแอบโมโหในความบื้อเป็นระยะๆ อย่างเช่น พอช่วยพี่เขาจากคนทรยศครั้งแรก อีน้องก็ล้าลาขอรางวัล ทุกคนในแกงค์ก็ชะงักว่า อีน้องทะเยอทะยาน แต่พอขอเป็นกินข้าวกับพระเอก พี่พระเอกและคนสนิทก็มองว่าอีน้องกะมาวอแวกับพระเอก แล้วพอน้องพูดว่าเพราะสำรับกับข้าวพระเอกอร่อยกว่า ดีกว่าที่กินมันๆ รสจัดๆ ที่โรงอาหาร พระเอกที่ภูมิใจกับหน้าตาตัวเองและคิดว่าน้องก็เข้าหาตัวเองเพราะหน้าตาเหมือนที่คนอื่นเป็นก็งอนไปเลย

แล้วความเลวบ้ามั่วซั่วของระบบก็หนักเหมือนกัน บัฟร้อยแปดออกมาได้แบบไม่คิด ตั้งแต่ ‘It’s Yummy!’ ที่ทำให้คนรอบข้างเห็นน้องกินแล้วกินข้าวอร่อยตาม ใช้ได้ตั้งแต่กระตุ้นให้พี่พระเอกกินข้าวเพิ่ม ไปจนถึงใช้กับตัวร้ายโฮโมที่น้องแฝงตัวไปสืบข่าว ที่ Shi Jin ให้ระบบบัฟซ้ำบัฟซ้อนจนลุงไม่สนกินน้องเพราะหันไปกินแต่ข้าวจนอ้วกแล้วสงบไปเอง หรือพอไปสืบข่าวที่บาร์ เจอกรอกเหล้าหนักๆ ก็ขอให้ระบบบัฟด้วย ‘still sober after a thousand glasses’ กินเท่าไหร่ก็ไม่เมาจนทุกคนเมาตายไปก่อน

ตอนนี้อ่านทันแปลอังกฤษไปแล้ว 39 ตอน // คิดว่าคืนนี้คงโต้ยาวด้วย MTL จีนแน่เลย ฮือ เจอกันพระอาทิตย์ขึ้นค่ะ!