全球第一食物供应商 // No. 1 Food Supplier in The World

อ่านเพราะพล็อตวันสิ้นโลกและการปลูกผัก และแรงค์เรื่องเถอะ  ก็ยังสาย infra กันต่อไปไหมคะ

คนเขียน: 达夫子

แนว: วันสิ้นโลก, ปลูกผัก, ระบบ, พลังวิเศษ

ความสัมพันธ์: นักล่า X “คนปลูกผัก”

จำนวนตอน: 138 ตอน (ยังไม่จบ)

ปี: 2022

Mo Yao ผู้ชอบเล่นเกมปลูกผักรู้สึกตัวอีกทีก็ตื่นมาอยู่ในวันสิ้นโลกแล้ว และอยู่ในส่วนห้องพยาบาลของฐาน หลังจากถูก Jiang Yixi ช่วยไว้และพากลับมา ความหิวโหยจากสภาพร่างกายที่ขาดอาหารจนถึงขั้นทุโภชนาการกับการไม่รู้จักโลกที่ต่างไปจากตัวทำให้ Mo Yao รู้สึกสิ้นหวังมาก โดยเฉพาะเมื่อตัวเองไม่มีอะไร ไม่รู้จักใครเลย ไม่เข้าใจอะไรเลย และเป็นแค่คนธรรมดาที่ไม่มีพลังพิเศษ ยิ่งไปกว่านั้น พอครบ 7 วันที่กักตัว Mo Yao ที่เข้าไปในฐานได้ก็ไม่รู้จะอยู่อย่างไร แต่เพราะเจ้าหน้าที่ที่ทำเอกสารให้ Mo Yao เห็นว่าคนที่ช่วยและพา Mo Yao เข้ามาที่ฐานคือ Jiang Yixi ก็เลยออกปากให้ไปอยู่ที่ตึกพักตึกเดียวกัน

ซึ่งพอมาถึงตึกก็กลายเป็นว่าจะเข้าพักได้ ก็ต้องใช้แต้มเช่ารายเดือน แต่ตัวเองไม่มีแต้มใดๆ เลย ... จนกระทั่งคิดว่าจะขอยืมแต้มฐานจาก Jiang Yixi และจะรออยู่หน้าตึกจนกว่าอีกคนจะกลับมา .... และเมื่อเจอกัน ก็ขอได้เงินยืม 50 แต้มมาจาก Jiang Yixi จริงๆ ซึ่งแม้แต้ม 50 แต้มเป็นเงินก้อนใหญ่สำหรับ Mo Yao แต่ว่าเป็นเศษเงินสำหรับอีกคน เพราะ Jiang Yixi เป็นนักล่าระดับเอสที่มีจำนวนน้อยมากในฐาน และทั้งความสามารถและบุคลิกก็ทำให้เป็นที่ยกย่อง นับถือรวมไปถึงขั้นเกรงใจจากคนในฐานด้วย ถือได้ว่าเป็นนักล่าอันดับหนึ่งด้วยซ้ำ ทุกคนเรียกว่าหัวหน้า Jiang เป็นทั้งชื่อและฉายาไปพร้อมกัน และเพราะเจ้าหน้าที่ดูแลตึกเห็นว่า Mo Yao รู้จัก Jiang Yixi ก็เลยให้ Mo Yao เช่าห้องที่อยู่ติดกับ Jiang Yixi และทั้งสองคนก็กลายเป็นเพื่อนบ้านกัน

ระหว่างนี้ Mo Yao พยายามตั้งหลักปรับตัวเข้ากับชีวิตในหลังวันสิ้นโลก และหารายได้เลี้ยงชีพ 50 แต้มที่ได้มาจ่ายค่าห้องซึ่งแม้จะขนาดเล็กที่สุดก็กินไป 10 แต้ม/เดือนแล้ว ไม่นับว่าต้องซื้อของใช้อย่างฟูก ผ้าปู เครื่องครัว ของใช้จำเป็น และอาหารอีก เงิน 50 แต้มก็หายไปอย่างรวดเร็ว ซึ่งก็กลายเป็นไปทำงานเก็บหัวไชเท้ารายวันได้มาวันละ 10 แต้ม .... แต่ว่าขณะเดียวกัน คืนแรกที่ขดตัวนอนหลับบนเตียงที่ยังไร้ฟูก ก็กลายเป็นว่าได้ยินเสียงระบบขึ้นมา และก็เปิดหน้าอินเทอร์เฟซเกมปลูกผักเหมือนที่เคยเล่นได้ โดยที่ค่าสูงสุดจากการที่เคยเป็นอันดับหนึ่งในเกมหายไปแล้ว และทุกอย่างถูกรีเซ็ตใหม่ที่ 0 และ 1 แต่อย่างน้อยก็ได้เมล็ดผักกาดมา ที่เจ้าตัวลงมือปลูกที่ระเบียงในคืนนั้นเลย และก็เลยทำให้ Mo Yao มุมานะที่จะปลูกผักจากระบบ (เกม) ให้ได้ เพื่อที่จะได้กินผักรสชาติอร่อยที่ผิดจากผักที่ทั้งรสชาติและหน้าตาแปลกประหลาดแต่ราคาแพงในฐาน และเพื่อจะได้เร่งไปถึงระดับ 5 แล้วเปิดส่วนหน้าเทรดกับระบบได้

จริงๆ ควรจะเป็นต่างคนต่างอยู่ และไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ ให้ Jiang Yixi ช่วย Mo Yao มาแล้วจบกันไป แต่เพราะการเป็นเพื่อนบ้านกัน ชั่วโมงการทำงานที่ออกไปนอกบ้านพร้อมกันก็ทำให้สองคนเจอกัน และ Mo Yao ก็ทัก Jiang Yixi อย่างกระตือรือล้นและสำนึกบุญคุณทุกครั้ง ซึ่งถ้ามีเด็กหน้าตาน่าเอ็นดู เชื่อฟัง และว่าง่ายมาให้ความเคารพตัวเอง ก็ไม่แปลกอะไรที่ Jiang Yixi จะเอ็นดูและใจอ่อนกับ Mo Yao ทุกครั้งที่เจอ โดยเฉพาะเมื่อ Mo Yao มองตัวเองอย่างพึ่งพาและเชื่อใจด้วย และหลังจากนั้น มีคนเข้ามาหาเรื่องและคุกคาม Mo Yao ตัว Jiang Yixi ที่อยู่ห้องติดกันก็เลยยื่นมือมาช่วย และ Mo Yao ที่สำนึกบุญคุณ แต่ไม่รู้จะตอบแทนอย่างไร ก็เลยใช้วิธีเอาผักกาดที่ตัวเองปลูกไปให้ Jiang Yixi และก็ตามมาด้วยการที่ Jiang Yixi ดึงอีกคนเข้าไปปฎิบัติหน้าที่กับทีมตัวเองนอกฐานต่อมา

และด้วยพื้นที่เพาะปลูกที่ใหญ่ชึ้นเรื่อยๆ ก็เลยทำให้ Mo Yao ไปขอเช่าที่ฐานเพื่อปลูกแปลงพืชผักของตัวเอง .... แต่เพราะผลผลิตที่คุณภาพดีกว่าพืชผักที่ปลูกในฐานก็ทำให้มีคนมาเห็น โดยเฉพาะตอนที่ปลูกต้นแอปเปิ้ลแล้วกลิ่นหอมของผลแอปเปิ้ลตอนสุกเรียกคนมาด้วย ทำให้ถึงแม้จะอยากปกปิดความสามารถตัวเองก็ปิดไม่ได้ พอหลังขายแอปเปิ้ลให้คนที่มามุง ก็กลายเป็นทุกคนเชื่อว่า Mo Yao มีพลังในฐานะ planter และทำให้ผักออกมารสชาติอร่อยและคุณภาพดีแล้ว เป็นเรื่องลือถึนักปลูกคนใหม่ที่มีในฐานไป

และเมื่อชื่อเสียงเริ่มกลายเป็นภัย และสถาบันวิจัยเริ่มสนใจในตัว Mo Yao ขึ้นมา Jiang Yixi ก็เลยตัดสินใจให้ Mo Yao คืนห้องพักที่เช่าไป แล้วย้ายไปอยู่กับตัวเองในเขตบ้านเดี่ยวที่มีความเป็นส่วนตัว เพื่อความปลอดภัยของ Mo Yao เอง

.

.

.

เอาจริงมันดูเป็นชีวิตสบาย แต่ไม่สบายเพราะระบบเอาแต่ใจออกคำสั่งที่ต้องทำตามเพื่อแต้มอัพเกรดเป็นระยะๆ อย่างที่กำลังเอื่อยๆ เฉื่อยๆ อยู่ ระบบก็สั่งมาว่าให้รีบปลูกทันหวานที่ได้มาในเวลา 1 ชั่วโมง และ Mo Yao ก็ต้องทำตามอย่างเดียว

ทั้งนี้ คำอธิบายผักของระบบเพี้ยนมาก ออกไปทางพรรณนาอารมณ์ผักผลไม้ทุกครั้ง อย่าง แครอทยักษ์ที่มีเป้าหมายจะเอาชนะใจ (ท้อง) ของมนุษย์ และกลายเป็นผักที่เป็นที่นิยมที่สุดน่ารักดี ข้าวสาลีถูกบรรยายว่าถูกมนุษย์ทอดทิ้ง โดยที่เวลาผ่านไปเนิ่นนานก็ยังมีความหวังและรอคอยที่จะเจอญาติพี่น้องตัวเองอีก อันนี้ก็น่าสงสาร ส่วนมันหวานกลายพันธุ์ เคยเป็นมันหวานน่ารักน่าเอ็นดู แต่เจอคนโรคจิตทำให้กลายพันธุ์ไป ล่าสุดไปได้กระหล่ำจากฐานอื่นมาก็บอกว่าเป็นกระหล่ำที่ความหยิ่งทะนงหายไปเมื่ออยู่ต่อหน้าระบบ กลายเป็นแค่ของคุณภาพด้อย (และพอจ่ายเงินอัพเกรดก็เปลี่ยนชื่อจาก “กระหล่ำคุณภาพต่ำ” เป็น “กระหล่ำแสนอร่อย” ตั้งชื่อกันง่ายไปไหม?)

แต่เอาจริงว่าอ่านโปรยตอนแรกคิดว่าคุณพี่พระเอกจะเป็นพวกเย็นชา แต่อ่านจริง นี่คือใจดีด้วยตั้งแต่เจอแรกๆ เลย เหมือนเจ้าของกับกระต่ายขาวขี้ตื่น/หนูแฮมเวลาเห็นอาหาร ไหนคือ gāo gāo lěng lěng ไม่เห็นจะมีเลยย... แล้วทุกคนที่รู้จัก Jiang Yixi ก็ยังตกใจถึงขั้นช็อค ทำไมเวลาอยู่กับ Mo Yao พูดจาใจดี อดทน อ่อนโยนขนาดนั้น อืม อืม อืม .... ไหนบอกว่าเป็นภูเขาน้ำแข็งพันปีไม่มีวันละลาย นี่มันละลายแล้วชัดๆ ไม่ใช่เหรออ มีอะไรก็ยิ้ม (ไม่ว่ายิ้มออกมาหรือยิ้มในใจ) เอ็นดู ดูแลกันไม่มีตกหล่น ขนาดออกไปปฎิบัติภารกิจและถุงนอนไม่พอ ก็ให้ Mo Yao ใช้ถุงนอนตัวเอง และแทนที่จะให้ยืมถุงนอนไปนอนกับเตนท์พวกเจ้าหน้าที่โลจิกติกส์ก็มาให้มานอนที่เตนท์ตัวเองอีก ออกนอกหน้าขนาดนี้ แต่ว่า Mo Yao ที่แสนจะซื่อก็ไม่เคยคิดอะไรเลย แม้จะมีข่าวลือในหมู่ฮันเตอร์จนถึงขนาดเพื่อนในกลุ่มโลจิกติกส์ตื่นเต้นมาถาม Mo Yao ตัว Mo Yao เองก็ตำหนิและดุเพื่อนไปหลายหนว่าไม่มีอะไรกัน เอามาพูดแบบนี้จะทำให้ชื่อเสียง Jiang Yixi เสียหายนะ ... Jiang Yixi บุคลิกเย็นชาน่าเคารพ จนทำให้ Mo Yao ไม่เคยระแคะระคายอะไรจริงๆ พี่เขาพามาอยู่ด้วยที่บ้านก็ไม่เคยคิด ซื่อเกินไปแล้ววว ใสเกินไปแล้วว กระต่ายน้อยยย!!

แต่ตั้งแต่ต้นจนจบ คุณพี่ Jiang Yixi ก็มองว่าตัว Mo Yao เป็นกระต่ายน้อยใสซื่อจริงๆ ดูไร้เดียงสา ไม่มีพิษภัย และขี้อาย ทำอะไรเด๋อๆ ออกไป แล้วพอรู้สึกตัวว่า Jiang Yixi มองดูอยู่ ก็จะหน้าแดงหูแดงแล้วพยายามทำเป็นหน้านิ่งเสมอ หรือถ้าเจอใครแปลกหน้า สถานการณ์ไม่แน่ใจก็จะแอบอยู่หลังคุณพี่ (หรือคนอื่น) อยู่เสมอ

กับอีกอย่างนึกว่าจะถูกคนในฐานกลั่นแกล้งเย็นชาใส่ แต่ว่าไม่เลย ด้วยความที่น่ารักน่าเอ็นดู ทัศนคติดีไปไหนใครก็รัก ช่วงแรกที่ไม่มีรายได้แล้วไปหางานทำด้วยการดึงไชเท้ารายวัน หัวหน้าก็รักและเอ็นดูเป็นพิเศษ ไปปฎิบัติภารกิจนอกฐานกับทีม คนในทีมก็คอยเอ็นดู นี่คือเหมือนเป็นกระต่ายเลี้ยงของทุกคนแล้วนะ ช่วยกันเลี้ยงมาก เวลามีปัญหาอะไร ทำหน้าตกใจ คนที่เห็นก็พร้อมยื่นมือมาช่วย .... แต่คือว่าทุกคนที่เจอไม่มีใครระดับรากหญ้าเลย Jiang Yixi คนเดียวก็แทบจะเหลือเฟือแล้ว ไม่นับเหล่าหัวหน้าหน่วยทั้งหลายอีก น่ารักมากที่พอถึงเวลาเก็บเกี่ยว หัวหน้าหน่วยโลจิกติกส์สองสามคนก็มาช่วยเก็บอย่างแข็งขัน ใช้พลังตัวเองเก็บเกี่ยวเร็วมากจนเห็นเป็น afterimages ได้ แล้วยิ่งพอชัดว่ามีความสามารถเพาะปลูก ทุกคนก็ยิ่งช่วยกันดูแล เพราะว่าคนที่มีความสามารถปลูกพืชได้แบบนี้มีอยู่น้อยมาก น้อยกว่าพวกนักล่าอีก อย่างตอนที่ออกไปนอกฐานแล้วรถถูกสัตว์ประหลาดโจมตี คนในทีมที่เป็นฝ่ายสนับสนุนกันให้ Mo Yao มาอยู่ตรงกลางเลย ถ้าจะเกิดอะไรอย่างน้อยก็ต้องให้ Mo Yao รอดไปให้ได้

มีประเด็นที่กลัวตอนแรก ก็คือถ้าปลูกผักในแปลงผักที่เช่าไว้จะถูกใครมาขโมยไปไหม แต่กลายเป็นระบบความปลอดภัยดีมาก ในแง่ที่ว่าไม่มีใครบุกรุกเข้ามา และทุกคนก็จะเข้ามาถามอย่างสุภาพว่าเมื่อไหร่จะไปตั้งแผงผักอีก ... กับทุกคนที่เลี้ยงกระต่ายพยายามใช้ความสนิทสนมเพิ่มโควต้าผักตัวเองน่ารักดีที่พยายามหาวิธีการมาหว่านล้อมอย่างหน้าตาย ทุกคนเถียงกันว่าตัวเองสนิทที่สุด ฉะนั้นต้องได้ผักกว่าใครนะ

ปล. น่ารักดีที่ตอนที่ถูกช่วยมาที่ฐานใหม่ๆ Jiang Yixi ส่ง nutrition tube ไปให้ผ่านทางหมอ เพราะสงสารว่าดูทุโภชนาการเหลือเกิน แล้วจากสภาพผอมแกร็นไม่มีอาหารกินก็กลายเป็น raised to be white and tender แล้ว (ถึงแม้ส่วนหนึ่งจะเลี้ยงตัวเอง แต่ส่วนหนึ่งคุณพี่พระเอกเราก็ช่วยเลี้ยงเหมือนกัน .. ถ้าไม่มีพระเอก ถูกจับไปไหนนานแล้ว TT) แต่ขำที่บอกว่าในฐานนี้ไม่มีใครขาวจั๋วะเหมือน Mo Yao อีกแล้ว ชนิดที่ใช้คำว่า doesn’t exist เลย

แต่ไม่ชอบ 2 ประเด็น คือพวกผู้บริหารในฐานคาดหวังและกดดันให้ทำเพื่อฐานไปหน่อย หน่วย logistics ก็มาบอกว่าให้ผลิตผักให้เพิ่มและให้ส่งหน่วยเป็นจำนวนเจาะจง ซึ่งจะมาคาดหวังอะไรกับเด็กอายุ 18-19 ปี โดยที่คนอื่นในฐานก็ยังอยู่เรื่อยๆ ต่อไปเหรอคะ? ไหนจะสถาบันวิจัยที่บอกให้เอาตัวอย่างพืชผักที่เก็บเกี่ยวได้แต่ละครั้งให้ตัวเองไปทำการทดลองอีก ตัวเอกยอมมากไปแล้ว กับอย่างที่สอง เอาจริงไม่ชอบนิสัยตัวเอกหน่อยๆ เพราะไม่ชอบแนวนิสัย ignorant ไม่รู้ไม่สนใจอะไรเลย ถ้าอยู่เรื่อยๆ แบบนี้แล้วไม่มีพระเอกที่ OP มาหนุนหลังนี้ไม่รอดไปนานแล้วนะ พื้นหลังบอกว่าทำงานแล้ว แต่นิสัยไม่ค่อยรับผิดชอบไม่เหมือนผู้ใหญ่อย่างที่สร้างภาพให้เป็นมาก่อนเท่าไหร่เลย

ตอนนี้อ่านไปถึง 80+ แต่ขัดใจเป็นระยะๆ เลยว่าจะไปหาตัวเอกที่นิสัยเข้าทางกันแทนดีกว่า