ยอดพธูโจรสลัด

มีสปอยส์ และกัดจิกลากไส้
เขียนเพื่อระบายความเคืองงง  เชื่อถือไม่ได้

ขอยืนยันว่า 1. นิยายรักจีนจากอรุณพล็อตพัง และ 2. Second male lead syndrome มาอีกแล้วววว!

เรื่องนี้เหมือนหนึ่งในบรรดาพล็อตมาตรฐานที่ท่านอ๋อง/แม่ทัพถูกบังคับสมรสพระราชทานแต่งงานกับคุณหนู หมั้นหมายกันไว้ และพอไปรบสี่ปีกลับมาก็พาหญิงที่รักกลับมาด้วย  สูตรสำเร็จเนอะ แต่ทีนี้ สิ่งที่ทำให้สับสนงุงงงไปอีกก็คือ ทั้งนางเอก พระเอก และพระรองต่างมีตัวตนที่สอง นางเอกเหมือนเป็นคุณหนูในห้องหอ แต่ก็มีตัวตนคุณชายมากอิทธิพล พระเอกเป็นท่านแม่ทัพ แต่ก็เป็นเจ้าสำนักลึกลับ ส่วนพระรองเหมือนเป็นเพื่อน/ลูกไล่นางเอกภาคคุณชาย แต่ก็เป็นอ๋องอีกแคว้นด้วย

ทีนี้ ปัญหาชีวิตก็คือตัวพระนาง แย่ที่สุดที่จะรักกันหรือจะชังกันก็ไม่รู้ใจตัวเองสักที แล้วก็เวิ่นเว้อ เงอะงะ ไม่รู้ทางไป โดยเฉพาะพระเอกที่รัก แต่พฤติกรรมเหมือนไม่รัก และไม่ให้ค่า ทำร้ายนางเอกสารพัด ส่วนตัวนางเอก คนเขียนปูทางมาว่า เก่งอย่างโน้น ฉลาดอย่างนี้ แต่ถึงเวลาไม่ได้ใช้ความฉลาดให้เป็นประโยชน์เลย มีแต่พฤติกรรมนอกลู่นอกทางไม่ใช้สมอง บอกว่าเก่งวิทยายุทธ์ โน่น นี่ นั่น แต่ถึงเวลาจริง ใช้อะไรไม่ได้เลย แถมยังบรรยายว่านางลำบากเพราะเป็นกุลสตรีในห้องหออีก อ้าววว แล้วจะบรรยายว่าเรียนวิทยายุทธ์ ตัวเบาสารพัดเพื่ออะไรคะ?

แล้วพล็อตจับแต่งก็มึนงงยุ่งขี้นเพราะอีก second identities อีกด้วย จะมารักกันก็ไม่รักกันง่ายๆ อีก แต่ต้องทำให้ยาก ใช่ไม่ใช่ยากธรรมดา แต่เป็นโง่งมงาย ถ้านางเอกเก่งจริง จะไม่มีทางรู้ได้เลยหรือว่าท่านเจ้าสำนักที่ตัวเองพัวพันด้วยเป็นใคร? ถึงจะใส่หน้ากาก แต่ความสูงเอย บุคลิกลักษณะ และน้ำเสียงมันเปลี่ยนกันไม่ได้ไม่ใช่หรือ? ไม่ใช่อารมณ์ Superman ที่พอใส่แว่นเปลี่ยนชุดก็กลายเป็นบุคคลอีกคนไปนะ
เรื่องย่อหลังปก ทำให้ดูเหมือนมีอะไรเยอะ แต่เอาเข้าจริง มันไม่ได้เยอะเพราะว่ามีเนื้อหาความซับซ้อนเลย มีความรู้สึกว่าคนเขียนผูกพล็อตให้วุ่นวายเกินกว่าเหตุมากกว่า

ความพีคที่อยากด่า
1. ให้นางเอกที่ยังไม่หายดี ใช้ปราณตัวเองช่วยผู้หญิงอีกคน จนนางเอกเดรนสลบไป 5 วัน 5 คืน มาดราม่าว่าคิดว่าเสียนางเอกไป อืมม ดีเนอะ แล้วตอนนั้นไม่คิดว่าอาการหนัก ผลที่จ่ายเพื่อรักษาก็ต้องหนัก? นางเอกอ่อนแอหลังจากนั้น ก็ไม่มองว่าเป็นความผิดตัวเอง/ ทำให้นางเอกต้องเสียสละ ที่สำคัญก่อนหน้านั้น ก่อนที่นางเอกจะหลงมาอยู่กับพระเอกภาคเจ้าสำนัก พี่แกในฐานะท่านอ๋องก็ทำลายวรยุทธ์นางเอกไปด้วยนะ?

2. มีคนจัดฉากว่านางเอกทำร้าย+ลักพาตัวผู้หญิงอีกคน แต่พระเอกก็เชื่อ ไม่ใช่เพราะไม่เชื่อใจนางเอก แต่เพราะพระรองกับนางเอกสนิทสนมกัน? What the FUCKING logic?

3.  จริงๆ อยากจะบอกว่าไม่สำคัญที่เป้าหมายจะเป็นอย่างไร แต่วิธีการก็สำคัญ แล้วทำไมยังกลับไปอยู่กับพระเอกอีกคะ? พระรองนี่ดีโคตรจะดี? เหมือนสูตรนิยายน้ำเน่านิด ที่เพราะเค้ารักฉัน ที่ผ่านมา เค้ารักฉัน ดังนั้นไม่เป็นไร? แล้วที่ประกาศตัดญาติไม่เผาผีกันก่อนหน้านี้คืออะไร? มันไม่สำคัญที่สุดท้ายแล้วเค้าคิดอย่างไร แต่ทางนั้นปฎิบัติต่อเราอย่างไรด้วยไหม? หนูคะ การที่ปูทางให้หนูฉลาดมาตลอดไม่มีผลในการประมวลผลในหัวหนูเลยเหรอคะ? ก็กลับไปเนอะ ความรักชนะทุกสิ่ง รวมถึงเหตุผลด้วยค่ะ

ความดราม่าพล็อตพังตามแบบอรุณยังมีสม่ำเสมอ เอาจริงๆ ตั้งข้อสังเกต ว่าพอเป็นเรื่องจีนย้อนยุค อรุญเลือกเรื่องมาไม่ดีเลย มีความดราม่าเวิ่นเว้อวกวนแบบที่ไม่ควรจะมีเต็มไปหมด ส่วนตัวถึงกับคิดว่าถ้าเจอแนวนี้ ปูภาพให้นางเอกฉลาดมาก ก็กลายเป็นยิ่งโง่มาก ให้พระเอกเฉียบแหลมชัดเจนก็กลายเป็นยิ่งพะวักพะวงสองใจ และดังนั้นเจอแบบไร้สมองไม่ต้องคิดแบบมากกว่ารักเล่มบางยังจะเคืองน้อยกว่า

แต่กลับกัน ถ้าเป็น เรื่องวาย Rose เลือกเรื่องออกมาได้ค่อนข้างดีกว่านะ // แอบอวย เพราะกำลังจะแปล Thrive In Catastrophe 55555 อ่านจบสามร้อยรอบก็จะซื้่ออออ!

ปล. (บอกกับตัวเอง) เพิ่งเห็นว่าเอา Wallbanger มาแปลด้วย ไม่น่าเชื่อว่าไม่ได้อ่านแนว chicklit มานานมากแล้ว ตั้งแต่ 2012 แล้วละมั้งงง เหมือนกระแสนี้สาบสูญไปแล้วชอบกล หรือว่าเป็นแค่กับฉันคะ?

กับมีแปลงานของ Rachel Gibson เยอะมาก คิดถึงตอนอ่าน Rescue Me แล้วแพ้ภัยตัวเอง ท่าทางชาตินี้คงไม่ใช่แนว realistic contem เนอะ /ร้องไห้ความสวนทางชาวบ้านดีไหม? หรือดีใจกับความไร้ความจริงในชีวิตดี?