Tuesday, 17 March 2015

Dead Heat by Patricia Briggs

I was quite surprised to learn that the timeline in the book has passed so much and that the couple has been together for 3 and a half years already. Hmm, this book is less cold than the other books, in the sense that I don’t really see good people being beaten up and killed as much. And for me, it is heart-lifting to read. This is because in book 3 I don’t really like at all the result of the situation, and it makes me angry to read about bad guys abducting and torturing innocent people. I haven’t read much from PB in the last couple of years, yet it surprises me to remember how distinct her style is. And I plan to re-read the previous books, including the first novella, very soon.  

ชายาสะท้านแผ่นดิน 7

สองคนกลับมาเจอกัน และคืนดีกันแล้วก็จริง แต่รู้สึกว่าเรื่องนี้ตัวละครและความซับซ้อนเริ่มมากเกินไปแล้ว จะมีคนที่เก่งขั้นกว่าออกมาเรื่อย ๆ และตัวละครก็ต้องเพิ่มพลังและฝีมือไปเรื่อย ๆ ซึ่งในแง่หนึ่งก็เหมือนนิยายจีนแนวปาฏิหารย์สมัยก่อนนะ ทั้งที่เล่มนี้เหตุการณ์เยอะ แต่เพราะเยอะเลยทำให้ลงรายละเอียดไม่ได้มากเหมือนเล่มก่อน ๆ เวลาที่นางเอกจะร้ายและลุยแหลกก็เลยทำให้ขาดสีสันไป และที่สำคัญ แผนการและเหตุการณ์หลายอย่างเริ่มซ้ำจนเป็นแบบแผนให้จับทางได้เสียด้วย ตั้งแต่อ่านมา เสียใจที่จะบอกว่าเล่มนี้สนุกน้อยสุด แต่ถึงกระนั้นก็อยู่ในขั้นที่รับได้อยู่ดี ให้ B-

Saturday, 7 March 2015

Vision in Silver by Anne Bishop

Hmm, not so sure whether I tried to devour the book despite my exhaustion … in the late hour, or whether the circumstance in the book is a bit dire, I found I didn’t enjoy the third book as much as I did the first two. Since ViS tries to show the situations around in different points of views of different characters, it became rather tiring to switch my mind from Mag to Simon, to Monty, to Vlad and to others. Anne Bishop did like this before in The House of Gaian in Tir Alainn Trilogy, and yet I still feel the same: wide views yet a bit confused reader. This is also due to 3 main plots – finding right balance for all the blood prophets, solving the reason for Lizzy’s being haunted and dealing with the increasing human protests. And maybe, with dire situations, I find fewer heart-warming and hilarious scenes than before, and those fewer scenes somewhat also feel a bit forced. Nevertheless, it also must be said that AB just did wonderfully, actually marvelously, with the plots and how they entangled and untangled together.

Strange that in the book I became most excited to read about ‘the scarred girl’ and how she would eventually overcome her fear and live more fully. With her unique way of giving prophecy, the book 4 should have more of her, and yes, I can’t wait to see.

Still, Anne Bishop is Anne Bishop, and I did – as I always do – enjoy reading about her dark fantasy books. A.K.A. fantasy books with dark sides of humans!


My rate? Well, 3.5.