อ่านจบมาพักใหญ่แล้ว แต่กว่าจะได้เริ่มเขียนก็ช้ามาก ... ไม่แน่ใจว่าหลุดเนื้อหา/ รายละเอียดไปไหม อาจไม่ตรงทีเดียวนะคะ กับเขียนยาว เพราะบันทึกไว้จำเองด้วย /// ผ่านไปจะ 4 เดือนแล้วก็ไม่จบ เขียนไม่ไหวแล้ววว // สปอยล์ทุกอย่างเหมือนเดิมมม
คนเขียน: 络缤
แนว: clan-building สร้างเผ่า, ระบบ, slow build, power couple
ความสัมพันธ์: หัวหน้าเผ่า x ผู้ส่งสารจากพระเจ้า (?)
จำนวนตอน: 131
เปิดเรื่องขึ้นมา Yang Yi ที่ชอบเล่นเกมซิมแนวก่อสร้างจนชนะสร้างความเจริญและอารยธรรมสูงสุดให้กับเผ่าที่ตัวเองเล่น ถูกพระเจ้าส่งไปอยู่ในโลกยุคหิน โดยที่ก่อนจะไป พระเจ้าอนุญาตให้ใช้เงินที่มีอยู่ในเกมซื้อของสารพัดอยู่ในมิติเก็บของติดตัวไปด้วยได้ และดังนั้น เมื่อถูกจับส่งไปในยุคดึกดำบรรพ์ เจ้าตัวก็ยังสามารถใช้เครื่องมือและอุปกรณ์อำนวยความสะดวกที่ติดตัวไป เอาตัวรอดอยู่คนเดียวชายป่าได้
ในละแวกใกล้กัน มีกลุ่มคนที่ถูกเผ่าเดิมขับไล่ออกมาเร่ร่อนมาปักหลักอาศัยอยู่ใกล้ๆ ชายป่าที่ Yang Yi อยู่ และ Mao เด็กในเผ่าก็คอยแอบมองเจ้าตัวอยู่หลายวัน จนครั้งสุดท้ายก็เลยเอาเนื้อกระต่ายที่เพิ่งล่ามาทำอาหารแบ่งให้เด็กไป และเมื่อกินเสร็จแล้ว และเด็กยังจ้อง Yang Yi อยู่ ก็เลยเอาเนื้อกระต่ายส่วนที่เหลือ และผ้าห่มขนแกะให้เด็กไป ซึ่ง Mao ก็ดีใจรีบเอาของกลับไปที่เผ่า และทั้งเนื้อกระต่ายและผ้าห่มก็ถูกแบ่งปันให้ทุกคนในกลุ่ม โดยเฉพาะเด็กเล็ก คนพิการ และอ่อนแอ
หลังจากนั้น ตามที่ Mao เล่า ทุกคนในกลุ่มก็ลงความเห็นว่าทั้งเครื่องแต่งกาย และอุปกรณ์เครื่องมือแปลกประหลาดเช่นนี้ คนที่เจอไม่น่าจะเป็นมนุษย์ แต่ว่าน่าจะเป็นเทพเจ้า และทั้งกลุ่มก็เชื่อว่าเทพเจ้าน่าจะได้ยินคำวิงวอนของพวกตัวเอง และมาช่วยเหลือกลุ่มคนที่ถูกเผ่าทอดทิ้ง และก็ตัดสินใจเดินทางไปหา Yang Yi เพื่อขอติดตามอยู่ด้วย
ซึ่งอันที่จริง ระหว่างที่ Mao และคนในกลุ่มกำลังพูดคุยกัน ตัว Yang Yi ก็เอากล้องส่องทางไกลคอยดูพฤติกรรมทั้งกลุ่มอยู่ เพราะอยากรู้ว่าถ้าได้เนื้อกระต่ายและผ้าห่มขนแกะมาจะแล้ว ในกลุ่มจะใช้ทรัพยากรที่ได้มาอย่างไร เพราะโดยปกติแล้ว ความเป็นไปได้ก็คือเอาของที่มีอยู่น้อยให้คนที่แข็งแรงกว่าเท่านั้น แต่กลุ่มนี้กลับแบ่งปันของให้ทุกคน โดยเฉพาะคนที่อ่อนแอ ซึ่งหลักการแบบนี้ก็ตรงกับใจของ Yang Yi พอดี
เพราะจริงๆ แล้วเจ้าตัวรู้ว่าตัวเองมีเครื่องมือเครื่องใช้จิปาถะทั้งหลายอยู่กับตัวมากก็จริง แต่การจะเอาตัวรอดอยู่คนเดียวในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ก็เป็นไปได้ยาก ตัวเองมีทางเลือกคือไปอยู่กับเผ่าที่เจริญและแข็งแกร่ง แต่นั่นก็ไม่มีหลักประกันอะไรให้เอาตัวรอดได้ และยิ่งเมื่อตัวเองอ่อนแอ ก็มีโอกาสที่จะถูกแย่งชิงของทั้งหมดไปได้สูง และตัวเลือกที่สองก็คือกลุ่มคนอ่อนแอที่ถูกขับไล่ออกมา เพราะว่ามีโอกาสที่จะได้รับการนับถือและกลายเป็นหัวหน้าได้ง่าย .... ตรงกับเงื่อนไขที่จะอยู่รอดไปได้ และเมื่อสร้างเมืองจนมีพลเมืองหนึ่งล้านคน และหาของที่มีมูลค่าเท่าเทียมกับที่ซื้อมาจากเกมสำเร็จก็จะได้กลับไปโลกปัจจุบันอีกครั้ง
เมื่อทั้งเผ่าเดินทางมาหา Yang Yi เจ้าตัวพยายามที่จะปฎิเสธไม่ยอมรับคำเรียกพระเจ้าจากกลุ่มคนที่รายล้อม ... เพราะรู้ว่าตัวเองทำไม่ได้ทุกอย่าง และถ้าคนเหล่านี้มองว่า “พระเจ้า” ที่ตัวเองเลื่อมใสไร้ความสามารถแล้ว ความผิดหวังและไม่พอใจก็จะตามมา
และระหว่างนั้น นักรบในเผ่าอย่าง Jing ที่บาดเจ็บกำลังจะตาย และ Yang Yi ก็ได้ใช้ยาและเครื่องมือแพทย์ที่มีช่วยเหลือรักษาให้ และแม้ตัว Yang Yi จะพร่ำบอกว่าตัวเองไม่ใช่เทพเจ้าแต่จากการรักษาคนที่กำลังจะตายไว้ได้ ก็ยิ่งทำให้ได้รับความเคารพจากทั้งกลุ่มมากกว่าเดิม ... และระหว่างนี้ เจ้าตัวก็พบว่าคนเหล่านี้มีร่างกายที่แข็งแกร่งแข็งแรง รวมถึงความสามารถฟื้นตัวและความฉลาดเกินกว่าที่ตัวเองเข้าใจมาก แม้ว่าทั้งสองฝ่ายจะมีปัญหาในการใช้ภาษาสื่อสารกันก็ตาม
และวันต่อมาเมื่อรักษาคนที่บาดเจ็บที่เหลือในเผ่าเสร็จ สายตาคนในเผ่าที่จับจ้องอยู่ที่พลั่วอเนกประสงค์ขนาดเล็กที่ห้อยอยู่ข้างเอว Yang Yi และเมื่อยื่นให้กลุ่มคนเหล่านี้ไปแล้ว สุดท้าย Kun ก็ขออนุญาตลอง และลงเอยด้วยการใช้พลั่วโค่นต้นไม้ใหญ่ทั้งต้นได้ พิสูจน์ความแข็งแรงของคนเหล่านี้อีกครั้งหนึ่ง ก่อนที่คนอื่นจะมาต่อแถวขอลอง .. และทุกคนก็มีความหวังว่าด้วยอาวุธเช่นนี้ติดตัว ความฝันที่จะล่าสัตว์ในป่าได้ก็จะเป็นเรื่องง่ายดาย
และเมื่อ Yang Yi สื่อสารบอกคนในกลุ่มว่าตัวเองออกมาจากที่ที่ตัวเองเคยอยู่ และกำลังโดดเดี่ยว ในสายตาของคนในกลุ่มก็คือไม่มีเผ่าอยู่ และทั้งหมดก็เลือกที่จะติดตาม Yang Yi ให้อีกคนเป็นหัวหน้ากลุ่มไป โดยที่ Yang Yi ตัดสินใจตั้งชื่อกลุ่ม หรือก็คือก็ชื่อเผ่าก่อน ด้วยชื่อ Xinghua หรือ Spark ในความหมายที่ว่าแต่ละคนอ่อนแอไม่เก่งกล้าอะไรแต่พอมารวมกันก็เป็นประกายไฟและลูกไฟใหญ่ที่จะเผาทั้งทุ่งได้ ชอบที่บอกว่าควรจะมีชื่อเผ่านะ แล้วคนอื่นก็ค้างไป เพราะคิดแต่ว่าเป็นพวกที่ถูกเผ่าตัวเองไล่ออกมา ก่อนจะตื่นเต้น/ตื้นตัน ว่าพวกตัวไม่ใช่ outcasts กันแล้วนะ
“We are the Spark. Everyone looks very weak, but we can ignite the entire wasteland.”
และในที่สุด จากการประนีประนอมของทั้งสองฝ่าย ในเผ่าก็ไม่เรียก Yang Yi ว่าเทพเจ้าอีก แต่เรียกว่าผู้ส่งสารจากพระเจ้าแทน กับเมื่อกลายเป็นหัวหน้าแล้ว ตัว Yang Yi ก็หยิบเอาของในมิติมาเพื่อทั้งซื้อใจและเพื่อพัฒนาคนในเผ่าตัวเองไม่ยั้งเหมือนกัน .. เริ่มตั้งแต่น้ำตาลกรวดที่ราคาถูกแสนถูก กระปุกละหกหยวน แต่กลายเป็นสุดยอดของมัดใจคนในเผ่าในยุคที่รสหวานเป็นของหายากและขาดแคลน
เอาจริง เรื่องนี้ก็เป็นสายสร้างเมืองล้วนๆ และที่น่ารักมากก็คือทุกคนคิดบวกและพยายามทำเพื่อเผ่าทุกอย่างทุกทาง ภูมิใจกับเผ่ามากนั่นแหละ เริ่มต้นจากที่ปลื้มใจตื้นตันมากว่ามีชื่อเผ่าแล้ว กลายเป็นเผ่าสมบูรณ์แบบ จากที่เดิมเป็นแค่คนที่ถูกเผ่าเดิมขับไล่ออกมา อย่างที่วันต่อมา พอมีถังอลูมิเนียม ทุกคนก็แข่งกันตื่นเช้าเพื่อที่จะเป็นไปคนตักน้ำด้วยถัง และพบว่าถึงแม้จะตื่นเช้าขนาดไหน ก็มีคนที่ตื่นเร็วกว่า และออกเดินทางไปตักน้ำก่อนหน้าตัวเองแล้ว และเพราะเผ่านี้สุดแสนจะขาดแคลน ตัว Yang Yi ก็เร่งสร้างของให้กับคนในเผ่าเต็มที่ พอบอกว่าอยากได้ถังไปเก็บของป่า เจ้าตัวก็คิดให้ช่วยกันสานตระกร้าเพื่อจะได้เอาไปใส่ผลไม้ที่เจอ และก็น่ารักที่คนอ่อนแอที่ออกไปล่าสัตว์ หาของป่า หรือตักน้ำไม่ได้ก็พร้อมใจกันช่วยกันสานตระกร้าระหว่างวัน และพวกคนที่ไปล่าสัตว์ แม้จะเป็นคนธรรมดาไม่ใช่นักรบก็ฮึกเหิมพร้อมล่าเต็มที่เพราะมีอาวุธจากท่านผู้ส่งสารไปด้วย
ระหว่างนี้ ก็ต้องเร่งหาที่อยู่ใหม่เหมือนกัน เพราะอยู่ติดป่าเช่นนี้ จำนวนคนที่น้อย และสภาพอากาศที่แตกต่างกันในเวลากลางวันและกลางคืนก็เป็นเรื่องอันตราย เมื่อเดินทางไปสำรวจทุ่งหญ้า แม้จะไม่มีแหล่งน้ำ แต่ว่าในกลุ่มก็ช่วยกันขุดบ่อจากคำแนะนำของ Yang Yi และเมื่อแน่ใจว่าน้ำที่ได้คุณภาพและรสชาติดี ทั้งกลุ่มที่เดินทางมาสำรวจก็ตัดสินใจว่าจะลงหลักสร้างเผ่าที่นี้กัน
เริ่มด้วยการถางหญ้าเพื่อให้ได้ที่โล่ง และท่านผู้ส่งสารผู้มีสภาพร่างกายอ่อนแอกว่าคนในเผ่าก็ถูกไล่ให้ยืนดูเฉยๆ เพราะทุกคนไม่อยากให้ท่านผู้ส่งสารทำงานหนัก และเจ้าตัวก็ต้องยอมรับสภาพเพราะทำงานด้วยกันตัวเองไปถ่วงมากกว่าจะไปช่วยงาน ทั้งเจ็บตัว ทั้งเชื่องช้า แล้วเลยหันไปพยายามปลูกผักแทน
วันต่อมาเมื่อคนทั้งหมดในเผ่าย้ายมาแล้วก็เริ่มต้นด้วยพิธีกรรมบูชาเทพเจ้าและเฉลิมฉลอง ตามมาด้วยการพยายามสร้างบ้านจากไม้และหญ้าที่มี สร้างบ้านก็น่าตื่นเต้นแล้ว โดยเฉพาะเมื่อคนในยุคหินเหล่านี้มักจะอาศัยอยู่ในถ้ำเป็นหลัก แต่ Yang Yi ก็ทำให้ทุกคนตื่นเต้นกว่าเดิม เพราะออกปากว่าจะสร้างเครื่องปั้นดินเผาและบ้านดินขึ้นมาด้วย โดยเฉพาะเมื่อตอนนี้ภาชนะใส่อาหารกำลังขาดแคลน ... และเหล่าคนที่ตื่นเต้นในเผ่าก็พร้อมกันช่วยกันขุดดินและปั้นเครื่องปั้นอย่างกระตือรือล้น อลหม่านแต่ก็สนุกสนานกัน
ตามมาด้วยการสร้างห้องน้ำ ... ซึ่งถึงแม้คนที่ช่วยขุดช่วยสร้างจะไม่เข้าใจ แต่เมื่อเป็นความประสงค์ของท่านผู้ส่งสาร ทุกคนก็ต่างชื่นชมบูชาที่ท่านผู้ส่งสารคิดสิ่งที่แตกต่างออกมาได้ และ Mao สาวกผู้ภักดีหมายเลขหนึ่งของ Yang Yi ผู้ติดตาม Yang Yiไปทุกที่ก็กลายเป็นคนโฆษณาและแจ้งข่าวห้องน้ำให้ทุกคนรู้และทำตามเอง
และเย็นวันนั้น เพื่อจะเฉลิมฉลอง Yang Yi ก็เอาผงพริก และเครื่องปรุงทั้งหลายออกมาจากมิติ และหมักเนื้อทำบาร์บีคิวกินกับทุกคน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าของอร่อยที่ไม่เคยรู้จักตกคนในเผ่าตั้งแต่ได้กลิ่นก่อนได้กินไปนานแล้ว ... กับน่ารักมากที่ว่าพอห่วงว่าในเผ่าไม่เคยรู้จักพริกจะกินพริกไม่ได้ แต่ทุกคนก็กินไม่ยั้ง ... แถมพอบอกว่าของอร่อยอย่างพริกปลูกได้ ทุกคนก็ตื่นเต้นกับแนวคิดปลูกของไว้กินในพื้นที่เผ่าได้อีก เพราะเดิมที มีแค่การล่าสัตว์กับการหาของป่า ซึ่งไม่ว่าจะเป็นอย่างไรก็ต้องออกเดินทางไปไกล และเสี่ยงภัยทั้งสิ้น
และตอนนี้ก็กลายเป็นว่า มีสิ่งที่จะทำมหาศาล แต่ว่าจำนวนคนไม่พอ ทั้งเผ่ามีคนอยู่แค่ 118 คน และก็มีแค่ 37 คนที่เป็นคนหนุ่มสาวแข็งแรง ที่เหลือ ก็คือเด็ก คนอ่อนแอ และคนพิการ
ต้องตัดไม้มาสร้างบ้าน และก็ขนย้ายลำบาก Yang Yi ก็เลยให้ช่วยกันสร้างรถเข็นมาขนไม้ โดยที่ Jing ที่ร่างกายเริ่มฟื้นตัวมาเป็นคนทำ และก็ทดสอบการให้งานโดยให้เด็กขึ้นมา ท่ามกลางเสียงกรี๊ดกร๊าดของเด็กๆ และอุทานอย่างตื่นเต้นของผู้ใหญ่ที่มามุง จบที่ให้ผู้ใหญ่ขึ้นไปอุ้มเด็กๆ ไว้ และคนยี่สิบคนอยู่บนรถเข็น
ระหว่างนี้ ชีวิตทุกคนในเผ่าก็ดำเนินไปด้วยดี ทุกวันทีมล่าล่าสัตว์ใหญ่มาได้ ทุกคนมีอาหารกินสมบูรณ์ โดยเฉพาะเมื่อ Yang Yi เอาเกลือออกมาใช้ปรุงอาหาร และพยายามปรับปรุงคุณภาพชีวิตคนในเผ่าไปทีละอย่าง
สิ่งหนึ่งที่น้ำตาร่วงได้ง่ายๆ ก็คือตอนที่สร้างขาเทียมให้คนในเผ่า เพราะว่าในสังคมล่าหาของป่า การที่เป็นคนพิการเดินไม่ได้แย่ยิ่งกว่าอะไรทั้งสิ้น เพราะแม้กระทั่งเป็นเหยื่อเพื่อใช้วิ่งล่อสัตว์ก็ทำไม่ได้ และ Yang Yi ก็คิดสร้างขาเทียมที่ข้างล่างเป็นจอบให้กับ Feng ที่ความดีใจของเจ้าตัวแสดงออกมาชัดมากว่าตอนนี้เดินได้แคล่วคล่องเหมือนคนปกติแล้ว ดีใจจนหน้าแดง ตาเป็นประกายแล้วก้าวที่สองก็เร็วขึ้นจนไปถึงวิ่ง ที่ตะโกนออกมาว่า มีขาแล้ว มีขาแล้วอีกครั้ง แล้วก็วิ่งไปทั่วเผ่า โดยที่มีเสียงหัวเราะมีความสุขของ Feng ดังไปทั่ว ... ร่างกายสมบูรณ์อีกแล้ว .... ทุกคนก็ดีใจตามไปและคนที่ใจอ่อนก็ร้องไห้ตาม น่ารักที่เจ้าตัวก็คึกทำงานในไร่อย่างแข็งขันและมีความสุขมากวันต่อๆ มา และก็ทำให้คนอื่นอิจฉาที่ไม่มีขาเป็นจอบอย่าง Feng บ้าง
ระหว่างที่ทุกอย่างกำลังลงดีด้วยดี ยามเฝ้าระวังก็ส่งเสียงเตือนภัยว่ามีกลุ่มคนกำลังเดินทางมาที่เผ่า และระหว่างที่ในเผ่ากำลังเคร่งเครียดว่าจะรับมืออย่างไร ก็เจอว่าผู้นำกลุ่มเป็นคนที่คุ้นเคย ซึ่งก็คือ Hei Hun นักรบระดับสี่ผู้เป็นที่เคารพนับถือ และเก่งกาจจนถึงขั้นว่าจะได้สืบทอดขึ้นเป็นผู้นำเผ่า Black Rock คนต่อไป และขณะที่คนในเผ่ากำลังตื่นเต้นดีใจ ตัวของ Yang Yi ก็ลำบากใจและเคร่งเครียด เพราะว่าได้ยินคนในเผ่าพูดถึงคนผู้นี้อย่างชื่นชมมาตลอด แต่ตอนนี้ตัวเองเป็นผู้นำเผ่าแล้ว ถ้าจะมีคนที่เป็นใหญ่อีกคนมา ตัวเองจะทำอย่างไรต่อไป
ขณะที่คนในเผ่ากำลังตื่นเต้นกับกลุ่มคนที่เดินทางมา เหล่าผู้มาใหม่ก็ตื่นเต้นกับสิ่งที่ตัวเองได้เจอเหมือนกัน .... โดยเฉพาะเมื่อระหว่างเดินทาง คิดถึงความเป็นไปได้ที่เลวร้ายที่สุดที่จะเกิดกับสมาชิกในเผ่าตัวเองที่ถูกไล่ออกมาโดยที่ไม่มีคนปกป้อง และไม่มีอาหารหรือสิ่งยังชีพเพียงพอเสียด้วย และกลับมาเจอคนที่ถูกไล่ออกมาอยู่ในสภาพกินอิ่ม และสีหน้ามีรอยยิ้ม ไม่นับเครื่องมือและอุปกรณ์แปลกๆ กับบ้านทรงไม่คุ้นตา
และ Hei Hun ที่ถูกแนะนำให้รู้จักกับท่านผู้ส่งสารก็รู้สึกถึงความแตกต่างของ Yang Yi ที่ดูแปลกแยกและไม่เข้ากับผู้คนโดยรอบเหมือนกัน .. และเมื่อสองคนคุยกัน Hei Hun ก็เอ่ยปากขึ้นมาเองเลยว่าตัวเองจะเป็นหัวหน้าเผ่า และคิดว่ามีความสามารถพอสำหรับตำแหน่งนี้ และเพื่อเป็นหลักประกันและแสดงออกถึงความจริงใจให้กับ Yang Yi ที่จะเป็นผู้ส่งสารจากพระเจ้าของเผ่า Hei Hun จะทำสัญญาร่วมเป็นร่วมตายและแบ่งชีวิตกับ Yang Yi
ถึงวันแต่งตั้งหัวหน้าเผ่าตามธรรมเนียมของเผ่าเดิมที่คนที่จะขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่าจะต้องสู้กับเหล่านักรบในเผ่าก่อน ในแง่ที่หัวหน้ารู้จักนักรบในเผ่าตัวเอง และให้นักรบในเผ่ารู้จุดอ่อนและข้อบกพร่องในการต่อสู้ของตัวเอง และเมื่อสู้ชนะทุกคนแล้วก็เดินไปคุกเข่าต่อหน้า Yang Yi และขอให้ได้รับใช้อีกฝ่าย พร้อมกับจะอยู่ใต้การปกครอง เพื่อเป็นการย้ำตัวตนและสถานะของผู้ส่งสารจากพระเจ้าในเผ่า และเมื่อทำสัญญากันเสร็จ Yang Yi ก็รู้สึกผ่อนคลายจากสภาพกดดันเอาตัวรอดในยุคและสภาพแวดล้อมที่ตัวเองไม่คุ้นเคยและก็หลับไป
หลับไปสามวัน และเมื่อตื่นมาก็ทำหม้อไฟกิน เป็นที่ตื่นเต้นของทุกคนในเผ่า แต่เพราะว่าหม้อเล็กเกินไป ก็เลยมีแค่เด็กๆ ที่ได้ชิม ... แต่ทุกคนก็ได้เห็นท่านผู้ส่งสารใช้แท่งไม้เล็กๆ 2 ชิ้น (ตะเกียบ) ในการกินอาหาร จากที่เห็นใช้ช้อนตักมาตลอด และการริเริ่มใช้ตะเกียบคีบอาหารจากที่เคยใช้มือหยิบก็เกิดขึ้น
หลังจากนั้นมันก็คือการสร้างความรุ่งเรืองและความเจริญไร้ที่เทียมทามของเผ่า Xinghua ที่ทำให้เผ่าอื่นมาซูฮกจนไปถึงทวีปตะวันตก แม้ว่าคนเหล่านี้แสนจะดูถูกทวีปตะวันออก และคิดว่าตัวเองเจิรญกว่าและมีอารยธรรมดีกว่า แต่พอมาเจอเผ่านี้ก็กลายเป็นล้าหลังและไร้ความเจริญได้ และที่ขำมากก็คือเผ่าเพื่อนบ้านผู้แสนจะร่ำรวยจากการค้าเกลือที่อยู่ข้างกัน เพราะว่าเผ่านี้มีเงินเหลือเฟือ และต้องการความสบายทุกอย่างที่เผ่า Xinghua ผลิตออกมาก็จะถูกเผ่า Green Serpent กวาดซื้อไปอย่างบ้าคลั่ง ถึงขั้นที่ว่าของแพงไม่เป็นไร คิดราคาสุดโหดก็ไม่เป็นไร ขอให้เผ่าฉันได้ของก่อนใคร และได้ในปริมาณเยอะที่สุดด้วยเหมือนกัน เป็นลูกค้าในฝันจริง
ค้างไว้มาจะสามปีแล้ว แต่ช่วงนี้ติดอยู่โลกยุคหินกับสร้างเผ่าก็เลยกลับมาเปิดล่ะ ชอบที่บรรยายลงรายละเอียดเยอะดี และก็เป็นความรู้สึกบวก กับชอบที่ตัวเอก strategic mind มาก และพออยู่กับ Hei Hun สองคนก็ช่วยกันคิด ช่วนกันหาทางพัฒนา-แก้ไข-จัดการเผ่าขึ้นมาเรื่อยๆ ในบรรดาเรื่องสร้างเผ่ายุคหินเรื่องนี้กลายเป็นเรื่องที่ชอบที่สุด แล้วก็ขึ้นอับดับหนึ่งในแนวนี้ไปเลย ให้ A++ ไม่มีตอนไหนไม่สนุกเลย อ่านแบบอินทุกตอน
ปล.
1. น่ารักที่ทุกคนหาความถนัดตัวเองจนเจอ แล้วเห็นค่าตัวเอง สนุกกับการทำสิ่งที่ตัวเองเชี่ยวชาญจริงๆ อย่างมีเด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารักในเผ่า พอครั้งแรกที่ต้องทำแผลก็เข้ามาช่วยเพราะฝีมือเย็บตัวเองดี สุดท้ายแล้วก็เจอว่าตัวเองชอบวิชาแพทย์ แล้วก็กลายเป็นหัวหน้าหมอของเผ่า เด็กอีกคนร่างกายอ่อนแอ แต่ว่าสมองจดจำดี พอมาเรียนหนังสือกับท่านผู้ส่งสารก็กลายเป็นเลขา และเก็บข้อมูลให้กับคนในเผ่าไป
กับที่สุดโต่งมากๆ ก็คือ Tang คนที่ชอบขุดดินมากๆ พอได้พลั่วมาก็ค้นพบว่าเป็นสิ่งที่ตัวเองทำได้และชอบ ทุกครั้งที่ถือพลั่วในมือก็เหมือนเป็นพระเจ้า จะให้ขุดไปถึงสุดโลกก็ทำได้ ความสามารถขุดดินเต็มที่ถึงขนาดนักรบที่กำลังมากกว่ามาเทียบก็ยังแพ้ราบคาบ กับอีกคนชอบน้ำตาลกรดราคากระปุกละ 6 หยวนที่ท่านผู้ส่งสารเคยให้กินตอนแรกมาก และก็ตั้งเป้าหมายชีวิตตัวเองว่าอยากผลิตน้ำตาลให้ได้แบบนั้นบ้าง จนพออ่านหนังสือออก ก็เอาหนังสือวิธีการทำลูกกวาดไปดู ซึ่งสุดท้ายก็กลายเป็นว่าศึกษาหาทางจนสามารถผลิตน้ำตาลได้ใสกว่า และบริสุทธิ์กว่าของเดิมด้วยซ้ำ และก็ได้น้ำตาลกรดที่เป็นหนึ่งในสินค้าฟุ่มเฟือยที่ขายได้กำไรดีมากให้เผ่าเหมือนกัน
2. ที่ชอบมากๆ ก็คือในของที่ซื้อมา มีไข่สัตว์ต่างๆ อยู่ด้วย พอได้ห่านมาก็เกิดมีห่านตัวที่แข็งแรงมาก และรู้ภาษามากกจนถึงขั้นที่คนดูแล (และทุกคน) เรียกว่า Goose King และกลายเป็นเจ้าถิ่นในฟาร์มสัตว์ปีกไป แข็งแกร่งถึงที่ตั้งหน่วยห่านลาดตะเวนล่าสัตว์ที่คิดมากินสัตว์ปีกด้วยซ้ำ และภายหลังก็มีบทบาทมากถึงขึ้นที่เวลาประชุมผู้นำกัน Goose King ก็ต้องเข้าร่วมประชุมด้วย ... และพอมีการวาดรูปท่าน Goose King ไปไว้ที่ฟาร์ม Goose King ก็จะพาลูกน้องห่านมาเดินชื่นชมวันละหลายรอบ
3. กับ Xiaobai ลูกห่านจิ๋วที่ Goose King ให้ Yang Yi มาเลี้ยง (หลังเจ้าตัวถูกคนดูแลสัตว์ในฟาร์มขอพบเพราะว่า Goose King อยากเจอ) ตัวเล็กน่ารักแต่ว่าพละกำลังทำลายล้างสูงมาก ถึงขั้นที่หลังๆ อยู่ด้วยกัน ก็ทำหน้าที่เป็นคนอารักขาได้อีกอย่าง และก็ไม่ยอมขยายขนาดในตอนแรกเพราะรู้สึกว่าตัวเองอยู่แบบนี้น่ารักกว่า
4. สัตว์ทุกอย่างมาอยู่โลกนี้กลายพันธุ์หมด ห่านก็มีขนาดเท่านกกระจอกเทศ ส่วนนกกระจอกเทศก็มีขนาดเป็นม้า ถึงขั้นที่กลายเป็นพาหนะของเหล่านักรบและผู้นำระดับสูงไป และ Xiaohei ผู้ถูกเทรนโดย Xiaobai ก็กลายเป็นพาหนะของท่านผู้ส่งสารไปเหมือนกัน สัตว์สองอย่างรู้ความและมีบทบาทถึงขั้นที่ว่าลุกขึ้นมาเจรจาว่าไม่ให้พวกตัวเองถูกใช้แบบเป็นอาหารแลกกับการทำงาน
5. แต่ตอนนี้เอาจระเข้ออกมาแล้ว กลายเป็นสัตว์เฝ้าคูเมือง ถึงจะตัวจิ๋ว แต่ก็โหดมากเซม..ไม่มีสัตว์ไม่กลายพันธุ์ที่นี่เลยสินะ
6. น่ารักที่พอมีคนมาใหม่ในเผ่าก็พยายามเลี้ยงดีๆ ด้วยเนื้อสัตว์ แต่คนที่มาใหม่บอกว่าพวกมีพลังสัตว์กินพืชไม่ได้อยากได้เนื้อนะ ที่ได้มาต้องเอาไปแลกด้วยซ้ำ อยากได้ผักแทน เพราะแครอทกับแรดิชของเผ่าอร่อยมาก ขนาดกินดิบๆ ก็ยังอร่อย ที่ผ่านมากลุ้มใจมากไม่อยากได้เนื้อเลย
7. ชอบความสำคัญระหว่าง Yang Yi และ Hei Hun ที่เป็นคู่คิดคู่หูมาก อยู่ด้วยกันอะไรก็แก้ไขให้ลงตัวได้ และก็น่ารักที่ Hei Hun คอยดูแล Yang Yi เงียบๆ ถึงขั้นที่คอยทำอาหาร คอยนวดด้วยเหมือนกัน แล้วก็เอาใจใส่หลายอย่าง ถึงขั้นที่ให้ในเผ่ารีบผลิตกระจกใสมาให้ Yang Yi ก่อนหน้าหนาวจะมา จะได้ให้อีกคนไม่ต้องอยู่อย่างอุดอู้ เรียบเรื่อยอยู่ด้วยกัน และน่ารักที่หลงรักอีกคนเงียบๆ ใช้การกระทำบอกความรู้สึกตัวเอง และกว่า Yang Yi จะเข้าใจก็ใช้เวลานานมาก ตอนที่ตอนกลับมาโลกปัจจุบันแล้วกอด Yang Yi บอกว่า เจอแล้ว ก็น่ารักมากๆ .... น่ารักมากๆ ที่ Hei Hun มีประโยคติดปากว่าฟัง Yang Yi ด้วย
Before Yang Yi could react, he was imprisoned in the arms of a tall and strong man, making him unable to struggle, and the familiar aura made Yang Yi froze in place.
A familiar voice rang in his ears.
"I'm here, I found you."
"I will be with you like a shadow, even if it disappears occasionally, it will always appear again."
Yang Yi smiled and grabbed Hei Hun's hand: "I will stand in the place of light and wait for the shadow to appear."
เค้าก็รักของเค้ากันเนาะ
